Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Rzeszowie Andrzej Tokarz po rozpoznaniu w dniu 7 grudnia 2017 r. w Rzeszowie na posiedzeniu niejawnym wniosku MO o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym w sprawie ze skargi MO na uchwałę Rady Miasta Rzeszowa z dnia 7 lipca 2015 r. nr XIII/247/2015 w sprawie ustanowienia ulg za usługi przewozowe w publicznym transporcie zbiorowym - p o s t a n a w i a - umorzyć postępowanie w sprawie przyznania prawa pomocy.
W dniu 29 listopada 2017 r. wpłynął do Sądu wniosek MO o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym, obejmujący zwolnienie od kosztów sądowych. Z jego uzasadnienia wynika, że wnioskodawca jest osobą bezrobotną, "od lat" zarejestrowaną w urzędzie pracy. Jest w trakcie stażu, jego dochód wynosi 363,05 zł; resztę z 907 zł "zabiera" komornik tytułem egzekucji alimentów. Nie posiada jakiegokolwiek majątku.
Postanowieniem z dnia 30 listopada 2017 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie odrzucił skargę MO z powodu jej wniesienia bez dochowania przewidzianej w prawie procedury.
W przedstawionych okolicznościach rozpoznanie wniosku skarżącego jest w ocenie referendarza sądowego zbędne. Skarga MO została odrzucona, sprawie nie będzie wobec tego nadawany dalszy bieg. Tymczasem ewentualne zwolnienie od kosztów sądowych ma rację bytu tylko w toczącym się postępowaniu sądowym, w którym istniałby obowiązek ponoszenia kosztów postępowania związanych z udziałem wnioskodawcy, poczynając od wpisu od skargi je inicjujące. Przyznanie stronie prawa pomocy w opisanych wyżej okolicznościach i zwolnienie jej od kosztów sądowych nie miałoby dla skarżącego istotnego znaczenia, w szczególności nie wiązałoby się z realizacją konstytucyjnej zasady prawa do sądu. Postępowanie co do prawa pomocy podlega zatem umorzeniu na podstawie art. 249a i art. 258 § 2 pkt 7 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2017 r. poz. 1369 z późn. zm.). Zgodnie bowiem z powołanym przepisem art. 249a, jeżeli strona cofnie wniosek lub rozpoznanie wniosku stało się zbędne, postępowanie w sprawie przyznania prawa pomocy umarza się. W razie jednak zmiany okoliczności sprawy skarżący będzie mógł wystąpić o zmianę orzeczenia w przedmiocie prawa pomocy, składając nowy wniosek.