Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Celnej w przedmiocie długu celnego, w związku z wnioskiem skarżącej o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Jacek Surmacz po rozpoznaniu w dniu 25 marca 2015 r. w Wydziale I na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi "A sp. z o.o., z siedzibą w P., na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia (...) sierpnia 2014 r., nr (..), w przedmiocie długu celnego, w związku z wnioskiem skarżącej o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji - postanawia - wstrzymać wykonanie zaskarżonej decyzji.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia (...) sierpnia 2014 r. Dyrektor Izby Celnej utrzymał w mocy rozstrzygnięcie organu I instancji, w przedmiocie powstania długu celnego w przywozie, w związku z usunięciem towaru spod dozoru celnego, określenia skarżącej spółce długu celnego w kwocie 6 767 zł oraz stwierdzenia obowiązku uiszczenia odsetek od tej kwoty.

Skargę na przedmiotowe rozstrzygnięcie organu odwoławczego do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie wniosła spółka, domagając się jego uchylenia. Jednocześnie w treści skargi zawarty został wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. Uzasadniając przedmiotowy wniosek skarżąca podniosła, że wykonanie zaskarżonej decyzji, jak również innych decyzji, wydanych przez Naczelnika Urzędu Celnego, w podobnych sprawach, spowoduje dla niej trudne do odwrócenia skutki, w postaci utraty konkurencyjnej pozycji na międzynarodowym rynku, pogorszenia sytuacji finansowej, przejawiającej się spadkiem liczby otrzymywanych zamówień. Wykonanie zaskarżonego aktu przed prawomocnym zakończeniem postępowania sądowoadministracyjnego, może, zdaniem skarzącej, doprowadzić do wyrządzenia jej znacznej szkody, poprzez ograniczenie możliwości zawierania umów z kontrahentami.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz. U. z 2012, poz. 270 ze zm., zwanej dalej P.p.s.a./ wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Jednakże, jak stanowi § 3 wyżej wymienionego artykułu, po przekazaniu skargi sądowi może on, na wniosek skarżącego, wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w § 1, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania.

Mając na uwadze treść przytoczonego wyżej przepisu, a także sytuację spółki na międzynarodowym rynku handlu artykułami rolno-spożywczymi, cechującą się dużą konkurencją uczestniczących w nim podmiotów, w kontekście wysokości długów celnych skarżącej, określonych między innymi zaskarżoną decyzją, stwierdzić należy, że natychmiastowe wykonanie przedmiotowych należności mogłoby prowadzić do wyrządzenia spółce znacznej szkody, której skutki byłyby trudne do odwrócenia. Przedmiotowa ocena wiąże się z tym, że łączna wartość wskazanych powyżej zobowiązań celnych jest bardzo wysoka (wynosi kilkaset tysięcy złotych), tak więc ich realizacja, jeszcze przed prawomocnym zakończeniem sprawy, a więc wypowiedzeniem się przez Sąd, co do legalności zaskarżonego aktu, mogłaby doprowadzić do wyrządzenia skarżącej szkód, o których to wspomniała ona w uzasadnieniu swojego wniosku. Dotkliwość tych szkód mogłaby być na tyle duża, że nawet późniejsze wyeliminowanie decyzji w przedmiocie długu celnego z obrotu prawnego, mogłoby być niewystarczające do odwrócenie wyrządzonych szkód.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że skarżąca spełnia warunki uzyskania ochrony tymczasowej, na podstawie art. 61 § 3 P.p.s.a. Dlatego też Sąd, na podstawie powołanego wyżej przepisu, wstrzymał wykonanie zaskarżonej decyzji.

Na marginesie niniejszych rozważań dodać należy, że wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności upada w razie wydania przez sąd orzeczenia kończącego postępowanie w pierwszej instancji (art. 61 § 6 P.p.s.a.). Tym samym brak jest podstaw prawnych do uwzględnienia wniosku spółki o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji, do czasu prawomocnego zakończenia postępowania sądowoadministracyjnego.

Strona 1/1