Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Kazimierz Włoch po rozpoznaniu w dniu [...] kwietnia 2015r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. sp. z o.o. w P. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w P. z dnia [...] września 2014r. Nr [...] w przedmiocie długu celnego w związku z wnioskiem skarżącej o wstrzymanie wykonania decyzji postanawia wstrzymać wykonanie zaskarżonej decyzji
Opisaną szczegółowo w sentencji postanowienia, skierowaną do A. sp. z o.o. w P., decyzją z dnia [...] września 2014r. Dyrektor Izby Celnej w P. utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w P., stwierdzającą powstanie wobec spółki długu celnego w przywozie, w związku z usunięciem towaru spod dozoru celnego oraz określającą spółce kwotę długu celnego w wysokości 6 767 zł wraz z odsetkami.
Wraz ze skargą na powyższą decyzję do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, spółka wniosła o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji, podając w uzasadnieniu, że wykonanie zaskarżonej decyzji, jak również innych zaskarżonych decyzji wydanych w analogicznych sprawach, spowoduje trudne do odwrócenia skutki, w postaci utraty konkurencyjnej pozycji skarżącej spółki na rynku międzynarodowym oraz pogorszenia jej sytuacji finansowej, przejawiającej się spadkiem liczby otrzymywanych zamówień. Wykonanie zaskarżonej decyzji przed prawomocnym zakończeniem postępowania sądowoadministracyjnego, może zdaniem skarżącej, poważnie zdestabilizować sytuację finansową spółki i doprowadzić do wyrządzenia jej znacznej szkody, poprzez ograniczenie możliwości zawierania umów z kontrahentami.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. 2012r. poz. 270 ze zm.), powoływanej dalej jako p.p.s.a., wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Jednakże, jak stanowi § 3 wyżej wymienionego artykułu, po przekazaniu skargi sądowi, może on, na wniosek skarżącego, wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w § 1, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Odmowa wstrzymania wykonania aktu lub czynności przez organ nie pozbawia skarżącego złożenia wniosku do sądu i nie stoi na przeszkodzie jego pozytywnego rozpoznania przez Sąd.
Przesłanką wstrzymania wykonania decyzji jest uprawdopodobnienie, że na skutek wykonania nieprawomocnej jeszcze decyzji, zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia skarżącemu znacznej szkody, przy czym co do zasady chodzi tutaj o szkodę, która nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego lub wyegzekwowanego świadczenia, lub uprawdopodobnienie możliwości zaistnienia innych trudnych do odwrócenia skutków. Ocena tych przesłanek pozostawiona jest uznaniu Sądu, na wnioskodawcy zaś spoczywa obowiązek uprawdopodobnienia okoliczności przemawiających za wstrzymaniem wykonania zaskarżonej decyzji.
Przechodząc na grunt przedmiotowej sprawy należy w pierwszej kolejności zauważyć, że wielość spraw będących przedmiotem zaskarżenia do WSA w Rzeszowie, a tym samym łączna wartość przedmiotu sporu przekraczająca kwotę 200 tys. zł. powoduje uzasadnioną obawę, iż przymusowe wykonanie zaskarżonych decyzji spowoduje na tyle daleko idące skutki w sferze płynności finansowej skarżącej spółki, że w razie ewentualnego uwzględnienia skarg, trudno będzie skutki te odwrócić poprzez sam zwrot spełnionego nienależnie świadczenia. Skarżąca wskazała, że uiszczenie przez nią kwoty wynikającej z długu celnego, określonej zaskarżoną decyzją, jak również pozostałymi zaskarżonymi do Sądu decyzjami spowoduje utratę płynności finansowej i podważy jej wiarygodność na rynku. Wprawdzie w orzecznictwie przyjmuje się, że spełnienie świadczenia pieniężnego co do zasady nie powoduje skutków niemożliwych do odwrócenie w przyszłości, jednak mając na uwadze wysokość spoczywającego na Skarżącej długu celnego w tej i pozostałych sprawach, Sąd znał, iż sprawie istnieje realne niebezpieczeństwo, że natychmiastowa realizacja zobowiązań pociągnie za sobą szereg następstw, które w efekcie mogą doprowadzić do wskazywanej przez Skarżącą utraty płynności finansowej, przed którymi to skutkami chronić ma instytucja wstrzymania wykonania decyzji.
Mając to na uwadze Sąd uznał za uzasadnione wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji do czasu wydania orzeczenia kończącego postępowanie w pierwszej instancji. Zaznaczyć warto, że wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności upada w razie wydania przez sąd orzeczenia kończącego postępowanie w pierwszej instancji (art. 61 § 6 P.p.s.a.), co uniemożliwia uwzględnienie wniosku spółki o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji, do czasu prawomocnego zakończenia postępowania sądowoadministracyjnego.
Mając to na uwadze Sąd orzekł jak w sentencji na podstawie art. 61 § 3 i 5 P.p.s.a.