Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Szczecinie w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2005 rok
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w następującym składzie: Przewodniczący Sędzia WSA - Marzena Kowalewska po rozpoznaniu w Wydziale I w dniu 6 listopada 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi G. C. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Szczecinie z dnia 17 grudnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2005 rok p o s t a n a w i a: odrzucić wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi.

Uzasadnienie

G. C. w dniu 30 września 2013 r. (data nadania pisma w urzędzie pocztowym) wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie skargę na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Szczecinie z dnia 17 grudnia 2012 r. nr [...] (doręczoną w trybie art. 150 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa - Dz. U. z 2005 r. nr 8 poz. 60 ze zm. - w dniu 2 stycznia 2013 r. pełnomocnikowi) wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do jej złożenia. Uzasadniając swój wniosek, wskazała, że po wydaniu przez organ odwoławczy decyzji, prowadzenie sprawy powierzyła doradcy podatkowemu - B. P. Umocowanie pełnomocnika obejmowało także wniesienie skargi do sądu administracyjnego w przypadku wydania przez organ "niekorzystnej" dla strony decyzji.

Skarżąca podkreśliła, że utrzymywała ciągły kontakt ze swoim pełnomocnikiem, który zapewniał ją, że wniósł skargę do sądu. Dalej wskazała, że w dniu 20 września 2013 r. spotkała się z pełnomocnikiem w celu otrzymania kopii skargi, aby następnie przedłożyć ją organowi podatkowemu. W tym dniu skarżąca uzyskała od pełnomocnika informację, że doradca podatkowy nie wniósł skargi, będąc przeświadczony, że skarga może okazać się bezskuteczna, a wobec tego nie chciał mocodawczyni narazić na koszty w wysokości [...] zł. Pełnomocnik uznał, że lepiej będzie załatwić tę sprawę w innym trybie.

Według skarżącej nie poniosła ona żadnej winy w uchybieniu terminu do wniesienia skargi. W ocenie strony całkowicie zawinił doradca podatkowy. Wobec powyższego skarżąca wniosła o przywrócenie terminu i rozpoznanie skargi.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie zważył, co następuje:

Stosownie do brzmienia art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r.

- Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), zwanej dalej: "p.p.s.a.", jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Pismo z wnioskiem o przywróceniu terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu (art. 87 § 1 p.p.s.a.). W art. 87 § 3 p.p.s.a. ustawodawca zastrzegł, że wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi.

W rozpoznawanej sprawie bezsporne jest, że ani skarżąca ani jej pełnomocnik nie wnieśli do sądu skargi w ustawowym 30-dniowym terminie zakreślonym w art. 58 § 1 p.p.s.a. Wskazać należy, że wobec skutecznego doręczenia decyzji organu II instancji pełnomocnikowi w trybie art. 150 Ordynacji podatkowej w dniu

2 stycznia 2013 r., termin na wniesienie skargi do sądu upłynął w dniu 2 lutego 2013 r.

Jednakże zanim sąd administracyjny przystąpi do badania okoliczności uprawdopodobniających brak winy w uchybieniu terminu, zobowiązany jest uwzględnić treść przepisu art. 88 p.p.s.a., zgodnie z którym spóźniony lub z mocy ustawy niedopuszczalny wniosek o przywrócenie terminu sąd odrzuci na posiedzeniu niejawnym. Wniosek jest spóźniony, jeżeli został wniesiony po upływie siedmiodniowego terminu przewidzianego w art. 87 § 1 p.p.s.a.

Mając powyższe na względzie, wskazać należy, że w uzasadnieniu wniosku skarżąca podniosła, iż w dniu 20 września 2013 r., tj. w dniu w którym zwróciła się do pełnomocnika o przedłożenie jej kopii skargi, dowiedziała się o uchybieniu terminu. Jednakże skarżąca skargę wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do jej wniesienia złożyła za pośrednictwem organu dopiero w dniu 30 września 2013 r., zatem po upływie terminu wynikającego z art. 87 § 1 p.p.s.a. Wobec tego wniosek ten należało uznać za spóźniony.

Z uwagi na powyższe Sąd na mocy art. 88 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji postanowienia.

Strona 1/1