Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie: Sędzia WSA - Nadzieja Karczmarczyk-Gawęcka po rozpatrzeniu w dniu 4 kwietnia 2011 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku C M o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie z Jej skargi na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w B z dnia [..] r. Nr [...] w przedmiocie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego p o s t a n a w i a odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonego rozstrzygnięcia.
C M pismem z dnia 14 lutego 2011 r., wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w S skargę na interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego Dyrektora Izby Skarbowej w B z dnia [...] r. Nr [...] Następnie, pismem z [...] skarżącą złożyła w tut. Sądzie pismo, w którym wniosła o: "wstrzymanie postępowania podatkowego w spawie o sygn. akt I SA/Sz 258/11 do momentu wydania i uprawomocnienia się wyroku w tej sprawie".
W uzasadnieniu ww. wniosku skarżąca wskazała, że nie zgadza się z interpretacją indywidualną udzieloną jej przez Dyrektora Izby Skarbowej w B dotyczącą opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych zbycia mieszkania na podstawie umowy o dożywocie. Z tego też względu, z uwagi na fakt, iż termin składania deklaracji podatkowych mija 30 kwietnia 2011 r., skarżąca obawia się podjęcia wobec niej, przez organy podatkowe na podstawie zaskarżonej interpretacji podatkowej, działań egzekucyjnych.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie zważył, co następuje:
Zgodnie z przepisem art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej zwanej "P.p.s.a.", wniesienie skargi do sądu administracyjnego nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Jednakże, jak stanowi art. 61 § 3 P.p.s.a., po przekazaniu sądowi skargi, sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania zaskarżonego aktu w całości lub części, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy podnieść należy, że wskazane wyżej przesłanki nie zachodzą, przede wszystkim ze względu na charakter aktu, będącego przedmiotem skargi C M
Zgodnie z ugruntowanym stanowiskiem doktryny, jak również orzecznictwem sądów administracyjnych, przedmiotem wstrzymania mogą być jedynie takie akty lub czynności, które nadają się do wykonania i wykonania wymagają. Nie można natomiast mówić o wykonaniu aktu, jeżeli nie ma on przedmiotu wykonania (węzła praw i obowiązków, który mógłby podlegać wykonaniu). Instytucja unormowana w art. 61 § 3 P.p.s.a. dotyczy tylko takich sytuacji, gdy akt organu administracyjnego nakłada na stronę określone obowiązki i kiedy wykonanie rozstrzygnięcia organu może spowodować wystąpienie po stronie skarżącego znacznej szkody lub trudnych do odwrócenia skutków (vide: postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 3 lipca 2008 r., sygn. akt II OZ 714/08, LEX nr 493646). Nie kwalifikują się do wykonania te spośród aktów prawnych, które dla sprowadzenia stanu prawnego lub faktycznego w nim określonego nie wymagają czynności podmiotów uprawnionych. W rzeczywistości więc problem wykonania aktu administracji dotyczy aktów zobowiązujących, ustalających dla ich adresatów nakazy powinnego zachowania lub zakazy określonego zachowania, aktów, na podstawie których określony podmiot uzyskuje równocześnie uprawnienie i mocą którego zostają na niego nałożone obowiązki (vide: postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 26 lipca 2005 r., sygn. akt II SA/Gd 396/05, LEX nr 220325).
W rozpoznawanej sprawie wniosek dotyczy wstrzymania "postępowania podatkowego w sprawie o sygn. akt I SA/Sz 285/11", jak wskazała podatniczka, w sytuacji gdy skarga wniesiona została na interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego, dotyczącą zdarzenia przyszłego opisanego we wniosku przez podatniczkę. Interpretacja indywidualna przepisów prawa podatkowego jest to rodzaj aktu prawnego nienoszącego znamion wykonalności. Wynika to już z samej tylko istoty tego rozstrzygnięcia, które jest orzeczeniem o charakterze informacyjnym i na jego podstawie nie można nadać stronie uprawnień bądź ustalić obowiązków o charakterze prawno-materialnym, takich jak np. nałożenie zobowiązań pieniężnych. Taki też formalny charakter ma zaskarżone rozstrzygnięcie, w którym wskazany organ nie uznał stanowiska podatniczki za prawidłowe oraz przedstawił swoją interpretację przepisów prawa podatkowego. Oznacza to, że wniosek skarżącej dotyczy rozstrzygnięcia, które nie podlega wykonaniu.
W tym stanie sprawy, na podstawie art. 61 § 3 i § 5 P.p.s.a., postanowiono jak na wstępie.