Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marzena Kowalewska po rozpoznaniu w dniu 29 października 2008 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku J. D. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 30 stycznia 2008 r. sygn. akt I SA/SZ 468/07 w sprawie z jego skargi o wznowienie postępowania zakończonego wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 12 lutego 2004 r. sygn. akt SA/Sz 738/02 w sprawie podatku dochodowego od osób fizycznych za 1997 r. p o s t a n a w i a odmówić przywrócenia terminu do wniesienia skargi kasacyjnej
Wyrokiem z dnia 30 stycznia 2008 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie oddalił skargę J. D. o wznowienie postępowania zakończonego wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 12 lutego 2004 r. sygn. akt SA/Sz 738/02 w sprawie podatku dochodowego od osób fizycznych za 1997 r.
Odpis w/w wyroku wraz z uzasadnieniem skarżący odebrał w dniu 7 marca 2008 r.
Sąd po rozpatrzeniu wniosku skarżącego, postanowieniem z dnia 13 lutego 2008 r. przyznał wnioskodawcy prawo pomocy w zakresie obejmującym ustanowienie adwokata.
W dniu 26 maja 2008 r. skarżący złożył wniosek o przywrócenie terminu do złożenia skargi kasacyjnej.
Ustanowiony w sprawie adwokat J.U., dnia 21 października 2008 r. , po zapoznaniu się z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 30 stycznia 2008 r. sygn. akt I SA/SZ 468/07, przedłożył Sądowi opinię o braku podstaw do sporządzenia skargi kasacyjnej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 86 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz. U Nr 153, poz. 1270 ze zm.) -zwanej dalej p.p.s.a. jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu.
Stosownie do treści przepisu art. 87 § 1, § 2 i § 4 ppsa, pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu. Ponadto równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie.
Oceniając staranność strony skarżącej w dochowaniu terminu do dokonania czynności procesowej uwzględnić należało, iż skarga kasacyjna jest szczególnym środkiem odwoławczym, objętym tzw. "przymusem adwokackim" (art. 175 § 1 p.p.s.a.). Oznacza to, iż strona, która nie jest adwokatem, radcą prawnym, sędzią, prokuratorem, notariuszem albo profesorem lub doktorem habilitowanym nauk prawnych, a jednocześnie nie jest w stanie pokryć kosztów wynagrodzenia profesjonalnego pełnomocnika bez uszczerbku dla utrzymania koniecznego siebie i rodziny, nie może skutecznie wnieść skargi kasacyjnej przed przyznaniem jej przez Sąd prawa pomocy w tym zakresie i wyznaczeniem określonego adwokata lub radcy prawnego przez okręgową radę adwokacką lub okręgową izbę radców prawnych.
Przenosząc powyższe rozważania na grunt rozpoznawanej sprawy stwierdzić należało, iż niewątpliwie skarżący bez swej winy uchybił terminowi do wniesienia skargi. Uchybienie to spowodowane było okolicznościami od skarżącego niezależnymi, który pomimo dochowania należytej staranności nie był w stanie samodzielnie złożyć skargi kasacyjnej w terminie, o którym mowa w art. 177 § 1 p.p.s.a.. Analiza ustalonego w sprawie stanu faktycznego uzasadnia stwierdzenie, iż dopełnione zostały przesłanki określone w art. 87 §1 i §2 p.p.s.a. Natomiast nie została spełniona przesłanka z art. 87 § 4 ppsa, w myśl której, strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie. W niniejszej sprawie bowiem nie złożono wraz z wnioskiem skargi kasacyjnej.
Powyższy brak powoduje, że rozpatrywany wniosek nie spełnia warunków formalnych określonych w ustawie, co powoduje odmowę przywrócenia terminu do sporządzenia skargi kasacyjnej.
W tym stanie rzeczy, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie, na podstawie art. 86 § 1 w związku z art. 87 § 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) orzekł jak w sentencji postanowienia.