Wniosek w przedmiocie zabezpieczenia na majątku zobowiązania w podatku od towarów i usług za III, IV, V, VI, VII, IX i X 2007 r. wraz z odsetkami
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Nadzieja Karczmarczyk-Gawęcka (spr.), , , po rozpoznaniu w dniu 29 lipca 2010 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku P. J. Sz., A. S. M. Spółki jawnej z siedzibą w Sz. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi tej Spółki na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Sz. z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie zabezpieczenia na majątku zobowiązania w podatku od towarów i usług za III, IV, V, VI, VII, IX i X 2007 r. wraz z odsetkami p o s t a n a w i a odmówić skarżącej przywrócenia terminu do wniesienia skargi.

Inne orzeczenia o symbolu:
6118 Egzekucja świadczeń pieniężnych
Inne orzeczenia z hasłem:
Przywrócenie terminu
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Skarbowej
Uzasadnienie strona 1/3

P. J. Sz., A. S. M. Spółka jawna z siedzibą w Sz., reprezentowana przez radcę prawnego, pismem z dnia 4 czerwca 2010 r., za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w Sz., złożyła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie skargę na decyzję wskazanego organu podatkowego z dnia [...] r., Nr [...], w przedmiocie zabezpieczenia na majątku zobowiązania w podatku od towarów i usług za III, IV, V, VI, VII, IX i X 2007 r. wraz z odsetkami, składając jednocześnie wniosek o przywrócenie terminu do jej wniesienia.

W uzasadnieniu wniosku pełnomocnik Spółki wskazał, że o uchybieniu terminu do wniesienia skargi od decyzji Dyrektora Izby Skarbowej w Sz. z dnia [...] r., Nr [...], dowiedział się w dniu 31 maja 2010 r. W tym bowiem dniu, w toku rozmowy telefonicznej z pracownikiem Trzeciego Urzędu Skarbowego w Sz,, uzyskał on informację, że Izba Skarbowa w Szczecinie uznała, iż wskazana decyzja została doręczona pełnomocnikowi w trybie art. 150 § 2 Ordynacji podatkowej w dniu 10 marca 2010 r. Tego samego dnia pełnomocnik zapoznał się zatem z aktami zastępczymi w siedzibie Trzeciego Urzędu Skarbowego oraz następnie z aktami sprawy w siedzibie Izby Skarbowej w Sz, i na jego prośbę sporządzono fotokopię koperty, zawierającej skarżoną decyzję oraz koperty, w której przesłano do niego postanowienie o oddaleniu wniosku dowodowego o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego.

Pełnomocnik strony wskazał również, że strona uchybiła terminowi do wniesienia skargi bez swojej winy. Jakkolwiek bowiem treść zapisów na kopercie, w której znajdowała się ww. decyzja wskazuje, że przesyłka skierowana do pełnomocnika strony była awizowana dwukrotnie, tj. 24 lutego 2010 r. oraz 4 marca 2010 r., i listonosz pozostawił wówczas awiza, to jednak zapisy te pozostają w sprzeczności z faktami. Pełnomocnik wyjaśnił, że w lutym 2010 r. on oraz jego współpracownicy rozpoczęli proces przenoszenia swoich kancelarii z biura przy ul. [...] w Sz, do nowo wynajętego biura przy ul. [...] w Sz. W okresie przejściowym, tj. do dnia 31 marca 2010 r. (do końca trwania umowy najmu lokalu przy ul. [...]), dla wygody i obsługi klientów funkcjonowały dwa biura, przy czym w lokalu przy ul. [...] pracownicy pełnili dyżury według ustalonego grafiku. Pełnomocnik potwierdził, że w dniu 24 lutego 2010 r. w biurze przy ul. [...] nikogo nie było, gdyż osoba, która miała pełnić dyżur tego dnia, przebywała w Sądzie na całodniowej rozprawie, co oznacza, że listonosz, chcąc doręczyć przedmiotową przesyłkę po raz pierwszy, faktycznie nie mógł tego uczynić i powinien pozostawić pierwsze awizo. Co jednak istotniejsze, w dniu 4 marca 2010 r. we wskazanym biurze dyżur pełniła cały dzień aplikantka radcowska, która, jako osoba upoważniona, odebrała korespondencję przychodzącą na ten adres do radcy prawnego P. G. W szczególności w tym dniu odebrała ona dwa pisma Sądu Rejonowego Sz,-Prawobrzeże i Zachód w Sz, I Wydział Cywilny oraz jedno - drugie awizo dotyczące przesyłki sądowej w innej sprawie aniżeli niniejsza. Innego awiza dla radcy prawnego P, G, listonosz w tym dniu nie zostawił. Wszystkie otrzymane od listonosza dokumenty, tj. odebrane pisma i awizo, zostały przez aplikantkę przekazane radcy prawnemu, który następnego dnia (5 marca 2010 r.), na podstawie tego awiza, odebrał w Urzędzie Pocztowym Sz, 2 postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 16 lutego 2010 r. Pełnomocnik zaznaczył przy tym, że analizując adnotacje na kopercie pisma z Sądu Najwyższego stwierdzić można, że także ta przesyłka była pierwszy raz awizowana w dniu 24 lutego 2010 r. i posiada stempel "Adresat nieobecny" oraz pieczęć i podpis listonosza oraz adnotację "awizowano powtórnie" z 4 marca 2010 r. Jednakże aplikantka w dniu 4 marca 2010 r. nie otrzymała od listonosza drugiego awiza dotyczącego przedmiotowej sprawy, a potwierdzeniem tego faktu jest okoliczność, że skrupulatnie przekazała radcy prawnemu wszystko, co otrzymała od listonosz w danym dniu. Pełnomocnik wskazał przy tym, że drugie awizo dotyczące skarżonej decyzji nie jest jedynym drugim awizem z 4 marca 2010 r., które nie zostało przekazane pełnomocnikowi skarżącej. Kolejnym jest drugie awizo dotyczące postanowienia Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 19 lutego 2010 r. o oddaleniu wniosku dowodowego o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego, a zapisy na kopercie, w której usiłowano doręczyć to postanowienia pełnomocnikowi skarżącej, są zbieżne z zapisami na kopercie dotyczącej zaskarżonej decyzji. Powyższe, w ocenie pełnomocnika, uzasadnia wniosek, że działanie poczty było w tym wypadku nieprawidłowe. Wskazał on także, że złożył w powyższej sprawie reklamację w Urzędzie Pocztowym Sz. 2.

Strona 1/3
Inne orzeczenia o symbolu:
6118 Egzekucja świadczeń pieniężnych
Inne orzeczenia z hasłem:
Przywrócenie terminu
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Skarbowej