Dnia 19 kwietnia 2010 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie: Sędzia NSA - Marian Jaździński po rozpoznaniu w dniu 19 kwietnia 2010 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku B.M. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi na decyzję Dyrektora Zachodniopomorskiego Regionalnego Oddziału Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie o wypłatę pomocy na zalesianie na 2009 rok p o s t a n a w i a odmówić skarżącej przywrócenia terminu do wniesienia skargi.
W dniu 15 grudnia 2009 r. (data nadania pisma w urzędzie pocztowym), M. S., wskazując, że działa w imieniu B. M., wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie skargę na decyzję Dyrektora Zachodniopomorskiego Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa z dnia [...], Nr [...], w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie o wypłatę pomocy na zalesianie na 2009 rok.
Sąd, postanowieniem z dnia 25 lutego 2010 r., odmówił dopuszczenia M. S. do udziału w sprawie w charakterze pełnomocnika strony skarżącej, ponieważ nie wykazał on, że należy do kręgu osób wymienionych w art. 35 § 1 i § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).
Następnie, postanowieniem z dnia 18 marca 2010 r. o sygn. akt I SA/Sz 61/10, Sąd odrzucił skargę B. M., uznając, że wniesienie skargi nastąpiło z uchybieniem terminu, wynikającego z art. 53 § 1 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Odpis tego postanowienia, wraz z uzasadnieniem i pouczeniem o przysługującym środku zaskarżenia, doręczono stronie skarżącej w dniu 30 marca 2010 r.
Pismem z dnia 30 marca 2010 r., nadanym w urzędzie pocztowym 31 marca 2010 r., B. M. złożyła, za pośrednictwem skarżonego organu, wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi na opisaną na wstępie decyzję.
Uzasadniając swój wniosek, skarżąca wskazała, że czynności związane ze złożeniem skargi wykonywał jej pełnomocnik - M. S., który działał na podstawie udzielonego mu notarialnie pełnomocnictwa. Skarżąca nie mogła samodzielnie wysłać skargi, gdyż w miejscowości, w której zamieszkuje (...), nie ma placówki pocztowej, a najbliższa palcówka znajduje się w M. w odległości 15 km. Skarżąca nie ma prawa jazdy, a połączenia środkami komunikacji publicznej miejscowość ta nie posiada. Z tej przyczyny, jedyną osobą, która mogła nadać przesyłkę, był pełnomocnik skarżącej. Skarżąca nie kwestionuje, że złożenie skargi nastąpiło z uchybieniem terminu, ale nie wie, dlaczego przesyłka zawierająca skargę nie została nadana we właściwym terminie. Zdaniem skarżącej, ze swojej strony dochowała należytej staranności, ponieważ załatwienie tej sprawy powierzyła osobie, która od wielu lat sprawuje zarząd jej majątkiem i w odniesieniu do której nigdy nie spotkała się z niedopełnieniem obowiązków. Wobec tego, skarżąca stoi na stanowisku, że uchybiła terminowi bez swojej winy, co uzasadnia przywrócenie terminu do złożenia skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie uznał, co następuje:
Zgodnie z art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Stosownie do art. 87 § 2 tej ustawy, w piśmie z wnioskiem o przywrócenie terminu należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu. Ponadto wniosek o przywrócenie terminu należy wnieść w ciągu siedmiu dni od ustania przyczyny uchybienia terminu (art. 87 § 1), za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 87 § 3), i jednocześnie z wniesieniem tego wniosku należy dopełnić czynności, dla której określony był termin (art. 87 § 4).