Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie: Przewodniczący Sędzia WSA - Alicja Polańska po rozpoznaniu w dniu 12 lipca 2012 r. na posiedzeniu niejawnym skargi K.M. o wznowienie postępowania sądowego zakończonego postanowieniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 26 września 2011 r., sygnatura akt I SA/Sz 621/11 odrzucającym skargę na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w S. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2009 rok oraz określenia wysokości nadpłaty p o s t a n a w i a: odrzucić skargę o wznowienie postępowania.
K.M. pismem z dnia 20 czerwca 2011 r. wniósł skargę na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w S. z dnia [...] nr [...]. Postanowieniem z dnia 26 września 2011 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie odrzucił skargę z uwagi na nieusunięcie braku formalnego skargi poprzez podanie wartości przedmiotu zaskarżenia.
W dniu 9 listopada 2011 r. skarżący złożył pismo zatytułowane: "wniosek", w którym wniósł o wznowienie postępowania w sprawie I SA/Sz 621/11, bowiem wartość przedmiotu zaskarżenia była podana w odwołaniu. Według skarżącego, nie było uprawnione wzywanie do uzupełnienia braków formalnych skargi skoro wskazał, że wnosi o uchylenie w całości decyzji organu odwoławczego, co pozwala na ustalenie wartości przedmiotu sporu.
Z uwagi na treść pisma skarżącego, z którego wynikało, że skarżący nie zgadza się z postanowieniem z dnia 26 września 2011 r. o odrzuceniu skargi, sąd pismo skarżącego uznał za skargę kasacyjną, którą w dniu 22 listopada 2011 r. odrzucił jako niedopuszczalną, wydając stosowne postanowienie. Skarga ta została bowiem sporządzona osobiście przez skarżącego, nie zaś przez podmioty uprawnione do jej sporządzenia, ponadto została wniesiona po terminie.
Pismem z dnia 14 lutego 2012 r. skarżący zwrócił się o wyznaczenie profesjonalnego pełnomocnika w celu złożenia skargi kasacyjnej i o potraktowanie jego pisma z dnia 9 listopada 2011 r. jako wniosku o wznowienie postępowania. Postanowieniem z dnia 26 kwietnia 2012 r. sąd odmówił przyznania skarżącemu prawa pomocy w żądanym zakresie, a następnie w dniu 31 maja 2012 r., pouczając go o podstawie do wznowienia postępowania i o terminie wniesienia skargi, wezwał do uzupełnienia braków formalnych pisma, poprzez jednoznaczne oznaczenie zaskarżonego orzeczenia, podstawę wznowienia i jej uzasadnienie, okoliczności stwierdzające zachowanie terminu do wniesienia skargi oraz czy żąda uchylenia, czy tez zmiany zaskarżonego orzeczenia, w terminie 7 dni od dnia doręczenia pisma, pod rygorem odrzucenia skargi o wznowienie postępowania.
W odpowiedzi na wezwanie sądu, skarżący oświadczył, że zaskarża wyrok oddalający odwołanie w związku z brakiem prawidłowych procedur związanych z prowadzonym postępowaniem przed sądem i, że wnosi o uchylenie wyroku w całości oraz o przyznanie mu prawa do zwrotu podatku od osób fizycznych. Skarżący nie wykazał, że zachował termin do wniesienia skargi o wznowienie postępowania oraz nie wskazał podstawy wznowienia postępowania.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie uznał, co następuje
Zgodnie z przepisem art. 280 § 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U z 2012 r. poz. 270), dalej: "p.p.s.a.", sąd bada na posiedzeniu niejawnym, czy skarga jest wniesiona w terminie i czy opiera się na ustawowej podstawie wznowienia. W braku jednego z tych wymagań sąd wniosek odrzuci, w przeciwnym razie wyznaczy rozprawę. Na żądanie sądu zgłaszający skargę o wznowienie postępowania obowiązany jest uprawdopodobnić okoliczności stwierdzające zachowanie terminu lub dopuszczalność wznowienia.
Na posiedzeniu niejawnym sąd nie bada skargi pod względem merytorycznym, sprawdza jedynie, czy zostały spełnione wymogi formalne określone dla wszystkich pism procesowych w przepisie art. 46 p.p.s.a., tj. oznaczenie sądu, do którego jest skierowana, imię i nazwisko strony, oznaczenie rodzaju pisma, osnowę, podpis strony i załączniki. Sąd bada też dodatkowe warunki dla skargi o wznowienie postępowania, określone w przepisie art. 279 p.p.s.a., tj.: oznaczenie zaskarżonego orzeczenia, podstawę wznowienia (należy podać jedną z podstaw wznowienia wymienionych w art. 271-273 p.p.s.a.), uzasadnienie podstawy wznowienia, a także okoliczności stwierdzające zachowanie terminu do wniesienia skargi.
Przepis art. 280 p.p.s.a w sposób jednoznaczny stanowi, że sąd odrzuci wniosek, jeżeli skarga o wznowienie postępowania nie została wniesiona z zachowaniem wymaganego terminu albo, jeżeli brak jest ustawowej podstawy wznowienia. Brak wskazania ustawowej podstawy wznowienia stanowi więc podstawę do odrzucenia wniosku o wznowienie postępowania, bez potrzeby czynienia ustaleń w zakresie zachowania ustawowego terminu (por.: postanowienie NSA z dnia 3 czerwca 2004 r., sygn. akt OW 87/04, Lex 158967).
Skoro, jak wyżej wskazano, skarżący nie wskazał podstaw wznowienia, skarga o wznowienie postępowania - na mocy przepisu art. 280 § 1 p.p.s.a. - podlegała odrzuceniu.