Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Miasta w przedmiocie ustalenia cen urzędowych za przewozy taksówkami na obszarze Miasta S. postanaw i a odrzucić skargę o wznowienie
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Marian Jaździński (spr.), , , po rozpoznaniu w dniu 13 czerwca 2007 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi H. K. o wznowienie postępowania sądowego zakończonego prawomocnym wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 25 maja 2005 r., sygn. akt I SA/Sz 710/04, oddalającym jego skargę na uchwałę Rady Miasta z dnia [...] r. nr [....], w przedmiocie ustalenia cen urzędowych za przewozy taksówkami na obszarze Miasta S. postanaw i a odrzucić skargę o wznowienie

Uzasadnienie

W dniu [...] r.. H. K. wniósł do Wojewódzkiego Sadu Administracyjnego w Szczecinie skargę (uzupełnioną w dniu [...] r.) o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 25 maja 2005 r., sygn. akt I SA/Sz 710/04, oddalającym jego skargę na uchwałę Rady Miasta z dnia [...] r., nr [...], w przedmiocie ustalenia cen urzędowych za przewozy taksówkami na obszarze Miasta S. Jako podstawę żądania wznowienia postępowania skarżący wskazał treść wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 21 czerwca 2001 r., sygn. akt V SA 3718/2000, który: "(...) wyznacza tok postępowania organu w sprawach z zakresu uznania administracyjnego, mogących naruszać prawa obywatela określone w Konstytucji", a którego skarżący wcześniej nie znał, stąd nie był w stanie uwzględnić jego treści w składanych pismach.

Pismem z dnia [...] r. Sąd poinformował skarżącego o warunkach formalnych, jakim musi odpowiadać skarga o wznowienie oraz wezwał skarżącego do jednoznacznego określenia podstawy żądania wznowienia postępowania oraz okoliczności stwierdzających zachowanie terminu do wniesienia skargi, w terminie 7 dni od doręczenia wezwania pod rygorem odrzucenia skargi o wznowienie.

W odpowiedzi na powyższe wezwanie H. K. w piśmie z dnia [...] r. (uznane przez skarżącego za aktualne pismem z dnia [...] r.) jako ustawową podstawę wznowienia wskazał przepis art. 273 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sadami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1279 ze zm.), który stanowi, iż można żądać wznowienia w razie późniejszego wykrycia takich okoliczności faktycznych lub środków dowodowych, które mogłyby mieć wpływ na wynik sprawy, a z których strona nie mogła skorzystać w poprzednim postępowaniu, natomiast w odniesieniu do obowiązku powołania okoliczności stwierdzających zachowanie terminu do wniesienia skargi o wznowienie wyjaśnił, iż treść wyroku z dnia 21 czerwca 2001 r. sygn. akt V SA 3718/2000, zna wyłącznie z publikacji zamieszczonej w Gazecie Prawnej nr 185 (1550) z dnia 22 września 2005 r., z którym zapoznał się jednak pobieżnie w dniu ukazania się gazety i który zachował ze względu na temat publikacji. Dalej, skarżący wskazał, iż w dniu [...] r.: "(...) zapoznałem się z treścią rzeczonego wyroku, a w dniach [...]-[...] r. uświadomiłem sobie, a właściwie wymyśliłem jego wartość procesową".

Skarga o wznowienie postępowania jest nadzwyczajnym środkiem zaskarżenia, zmierzającym do uchylenia lub zmiany prawomocnego orzeczenia kończącego postępowanie sądowoadministracyjne.

Zgodnie z art. 277 powołanej wyżej ustawy skargę o wznowienie postępowania wnosi się w terminie trzymiesięcznym. Termin ten liczy się od dnia, w którym strona dowiedziała się o podstawie wznowienia, a gdy podstawą wznowienia jest pozbawienie strony możności działania lub braku należytej jej reprezentacji - od dnia, w którym strona lub jej przedstawiciel ustawowy dowiedzieli się o orzeczeniu wydanym przez sąd.

Przyjmując wskazane przez skarżącego zdarzenie, jakim było zapoznanie się przez niego z treścią wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 21 czerwca 2001 r. sygn. akt V SA 3718/2000, jako podanej w skardze przesłanki wznowienia i nie oceniając tej przesłanki z punktu widzenia jej wpływu na wynik sprawy, wskazać należy, że w sprawie bezspornym jest, iż H. K. zapoznał się z treścią wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 21 czerwca 2001 r., sygn. akt V SA 3718/2000, w dniu 22 września 2005 r.., tj. w dniu ukazania się Gazety Prawnej nr 185 (1550), w której, jak oświadczył skarżący, opublikowana została treść powołanego wyroku. Zauważyć należy, iż miało to miejsce już po wydaniu prawomocnego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 25 maja 2005 r. sygn. akt I SA/Sz 710/04, którego odpis wraz z uzasadnieniem został doręczony skarżącemu w dniu [...] r. Oznacza to, iż skarżący, który, jak sam stwierdził w piśmie z dnia [...] r. zapoznał się z treścią powołanego wyżej wyroku z dnia 21 czerwca 2001 r. już w dniu 22 września 2005 r. dysponując uzasadnieniem powołanego wyroku z dnia 25 maja 2005 r., mógł zatem ocenić wpływ "nowego środka dowodowego", tj. opublikowanego wyroku z dnia 21 czerwca 2001 r. czy też wynikających z niego "nowych okoliczności faktycznych" - na wynik jego sprawy - w momencie zapoznania się z nim, tj. w dniu 22 września 2005 r. Datę tę należy zatem uznać za datę, w której skarżący dowiedział się o podstawie wznowienia.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, iż w rozpatrywanej sprawie trzymiesięczny termin do wniesienia skargi o wznowienie zaczął biec w dniu 22 września 2005 r. i upłynął w dniu 22 grudnia 2005 r. Natomiast skarga o wznowienie została wniesiona osobiście przez skarżącego w dniu [...] r., a więc z przekroczeniem ustawowego terminu. Tym samym - w świetle art. 280 § 1 powołanej ustawy - wniosek podlegał odrzuceniu.

Z tych względów, na podstawie art. 280 § 1 w zw. z art. 277 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzeczono jak na wstępie.

Strona 1/1