Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Anna Wesołowska (spr.) po rozpoznaniu w dniu 18 stycznia 2018 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku Gminy Miejskiej [...] o przywrócenie terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi Gminy Miejskiej [...] na orzeczenie Komisji Regulacyjnej do Spraw Gmin Wyznaniowych Żydowskich z dnia [...] października 2007 r. nr [...] w przedmiocie przeniesienia własności nieruchomości postanawia: odrzucić wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi.
Pismem z 6 lipca 2017 roku Skarżąca, Gmina Miejska [...], wystąpiła o przywrócenie terminu do złożenia skargi na orzeczenie Komisji Regulacyjnej ds. Gmin Wyznaniowych Żydowskich z [...] października 2007 roku, sygn. akt [...] (orzeczenie).
Wraz z wnioskiem Skarżąca złożyła skargę.
W uzasadnieniu wniosku o przywrócenie terminu Skarżąca wskazała, że orzeczenie otrzymała 14 listopada 2007 roku. Nie wnosiła wcześniej skargi bowiem ukształtowane przed 2013 rokiem orzecznictwo sądów administracyjnych wskazywało na brak możliwości zaskarżania orzeczeń Komisji Regulacyjnej ds. Gmin Wyznaniowych Żydowskich (Komisja) do sądu administracyjnego.
Skarżąca przywołała następnie wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 13 marca 2013 roku, sygn. akt K 25/10 (Dz. U. z 2013 roku, poz. 432), jak również wyrok tutejszego sądu z dnia 14 kwietnia 2015 roku sygn. akt I SA/WA 2479/14 i wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 28 kwietnia 2017 roku sygn. akt. II OSK 2099/15. Wskazała, że dopiero wobec zakończenia się przed NSA postępowania o sygn. akt. II OSK 2099/15 powzięła ostateczną wiedzę o możliwości a w szczególności o trybie zaskarżenia orzeczenia Komisji z [...] października 2007 roku. W wyroku tym NSA wskazał bowiem, że w istocie dopiero na skutek jego wyroku, procedura zaskarżenia orzeczenia Komisji została jednoznacznie sprecyzowana. Dotychczas była to kwestia postrzegana niejednoznacznie. Nie sposób wymagać od skarżących by procedurę tę samodzielnie odtworzyli.
Podsumowując Skarżąca wskazała, że dopiero z dniem otrzymania powyższego wyroku NSA wraz z uzasadnieniem, to jest z dniem 30 czerwca 2017 roku uzyskała wiedzę o możliwości zaskarżenia orzeczenia Komisji oraz trybie tego zaskarżenia.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył co następuje:
Wniosek Skarżącej o przywrócenie terminu do wniesienia skargi należało odrzucić jako wniesiony z uchybieniem terminu o którym mowa w art. 87 § 1 p.p.s.a.
Skarżąca jako datę ustania przyczyny uniemożliwiającej jej wniesienie skargi wskazała datę doręczenia jej wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 28 kwietnia 2017 roku, sygn. akt II OSK 2099/15 wyjaśniając, że dopiero z tym dniem uzyskała wiedzę o możliwości i trybie zaskarżenia orzeczenia Komisji.
Sąd powyższego stanowiska Skarżącej nie podziela.
Wydawanie orzeczeń przez Komisję regulowała ustawa z dnia 20 lutego 1997 roku o stosunku Państwa do gmin wyznaniowych żydowskich w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2014 roku, poz. 1798, dalej "ustawa z dnia 20 lutego 1997 roku") oraz wydane na jej podstawie zarządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 10 października 1997 roku w sprawie szczegółowego trybu działania Komisji Regulacyjnej do Spraw Gmin Wyznaniowych Żydowskich (M.P. z 1997 roku, nr 77, poz. 730, dalej : "zarządzenie").
Ustawa przewidywała możliwość wszczęcia na wniosek gminy żydowskiej lub Związku Gmin postępowania, zwanego "postępowaniem regulacyjnym", w przedmiocie przeniesienia na rzecz gminy żydowskiej lub Związku Gmin własności nieruchomości lub ich części przejętych przez Państwo, a które w dniu 1 września 1939 roku były własnością gmin żydowskich lub innych wyznaniowych żydowskich osób prawnych, działających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.