Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marta Kołtun-Kulik po rozpoznaniu w dniu 7 lipca 2015 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku Gminy K. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji sprawy ze skargi Gminy K. na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [...] kwietnia 2015 r. Nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji postanawia wstrzymać wykonanie zaskarżonej decyzji
Pismem z dnia [...] czerwca 2015 Gmina K. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [...] kwietnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji Wojewody [...] z dnia [...] maja 1997 r. nr [...] w części dotyczącej uwłaszczenia działką ewidencyjną nr [...] w K.
Wraz ze skargą Gmina K. wniosła o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. W uzasadnieniu wskazała, że brak wstrzymania zaskarżonej decyzji może pociągnąć za sobą niebezpieczeństwo wyrządzenia skarżącej szkody oraz spowodować niepewność w zakresie własności nieruchomości objętej decyzją. Przedmiotowa nieruchomość stanowi bowiem istotny składnik majątku Gminy K., zaś brak wstrzymania zaskarżonej decyzji może prowadzić do znacznego utrudnienia w realizacji zadań publicznych organu samorządu terytorialnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył co następuje:
Zasadą wynikającą z art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (j.t. Dz. U. z 2012 r., poz. 270) zwanej dalej P.p.s.a., jest, że wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności.
Jednakże art. 61 § 3 P.p.s.a. stanowi, że po przekazaniu sądowi skargi, sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w art. 61 § 1 p.p.s.a., jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności przez sąd może zatem nastąpić wyłącznie na wniosek skarżącego, co oznacza, że to na wnioskodawcy spoczywa obowiązek przedstawienia okoliczności, które pozwolą sądowi na dokonanie oceny, czy spełnione są przesłanki uzasadniające wstrzymanie wykonania aktu lub czynności. Niewskazanie we wniosku okoliczności uzasadniających twierdzenie, że zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków oznacza brak przesłanek udzielenia ochrony tymczasowej przez Sąd (J. P. Tarno, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Komentarz, LexisNexis, Warszawa 2006r., s. 189).
Przesłanki w postaci wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, o których mowa w art. 61 § 3 P.p.s.a. należy wiązać z sytuacją, która może powstać, gdy zaskarżony do sądu akt administracyjny zostanie wykonany, a następnie na skutek uwzględnienia skargi akt ten zostanie wzruszony. O takim potencjalnym niebezpieczeństwie jest mowa w art. 61 § 3 P.p.s.a. i z tą sytuacją należy wiązać możliwość wyrządzenia szkody lub trudnych do odwrócenia skutków. W przypadku wykonania decyzji o stwierdzeniu nieważności decyzji uwłaszczeniowej chodzi więc o ocenę, czy może powstać znaczna szkoda lub trudne do odwrócenia skutki wywołane stwierdzeniem nieważności decyzji uwłaszczeniowej, jeżeli okazałoby się, że w wyniku uwzględnienia skargi, sąd uznałby, że nie było podstaw do stwierdzenia nieważności decyzji uwłaszczeniowej. Wykonanie decyzji o stwierdzeniu nieważności decyzji uwłaszczeniowej (decyzji stwierdzającej nabycie prawa własności nieruchomości lub prawa użytkowania wieczystego) przed rozpoznaniem sprawy przez sąd administracyjny z reguły łączy się z niebezpieczeństwem powstania szkody lub trudnych do odwrócenia skutków. W razie uwzględnienia skargi może okazać się, że decyzja uwłaszczeniowa pozostaje w mocy, a w międzyczasie nastąpiła zmiana stanu prawnego nieruchomości (np. nieruchomość została sprzedana innej osobie). Wyrządzenie szkody lub trudnych do odwrócenia skutków może dotknąć przede wszystkim właściciela (użytkownika wieczystego), ale też inne podmioty. Ponadto należy zauważyć, że wykonanie ostatecznej decyzji o stwierdzeniu nieważności decyzji uwłaszczeniowej wiąże się z możliwością powołania się na to, iż decyzja uwłaszczeniowa została ostatecznie wyeliminowana z obrotu prawnego ze skutkiem od daty jej wydania, co może stanowić podstawę do kolejnych postępowań, w tym do dokonania wpisu w księdze wieczystej.
Biorąc powyższe rozważania pod uwagę oraz stan faktyczny sprawy, należało uznać, że zawarty w skardze wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji zasługiwał na uwzględnienie. Decyzja stwierdzająca nieważność orzeczenia stwierdzającego nabycie z mocy prawa własności nieruchomości, może bowiem, zdaniem Sądu, spowodować istotną zmianę stosunków w sferze prawa własności przedmiotowej nieruchomości.
W związku z powyższym Sąd, na podstawie art. 61 § 3 i § 5 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji postanowienia