Referendarz Sądowy Dariusz Pirogowicz Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie po rozpoznaniu w dniu 23 grudnia 2008 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku A. K. o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym ustanowienie adwokata w sprawie ze skargi A. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] czerwca 2008 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania zasiłku celowego postanawia przyznać prawo pomocy w zakresie obejmującym ustanowienie adwokata, którego wyznaczy Okręgowa Rada Adwokacka w W.
A. K. wnioskiem z dnia 11 grudnia 2008 r. wystąpił o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata wskazując na zamiar wniesienia skargi kasacyjnej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie w sprawie ze swojej skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] czerwca 2008 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania zasiłku celowego.
Wskazując na wymóg sporządzenia skargi kasacyjnej przez profesjonalnego pełnomocnika, skarżący w uzasadnieniu wniosku podniósł, iż sam nie jest w stanie ponieść kosztów związanych z wynajęciem adwokata. Jedynym jego źródłem dochodu jest wynagrodzenie z tytułu zatrudnienia na ¼ etatu w kwocie [...] złotych miesięcznie. Skarżący opiekuje się dwójką małoletnich synów. Z akt sprawy wynika, że zamieszkuje on w domu należącym do jego matki (prowadzącej odrębne gospodarstwo domowe), która reguluje wszelkie opłaty mieszkaniowe. Skarżący jest w trakcie rozwodu z żoną. Nie posiada, wg oświadczenia, żadnych oszczędności, ani przedmiotów wartościowych. Nie zatrudnia i nie pozostaje w innym stosunku prawnym z adwokatem lub radcą prawnym.
W tym stanie rzeczy stwierdzono co następuje.
Zgodnie z art. 243 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm.) prawo pomocy może być przyznane stronie na jej wniosek złożony przed wszczęciem postępowania lub w jego toku. Stosowanie zaś do art. 245 § 1 - 3 powołanej ustawy prawo pomocy może być przyznane w zakresie całkowitym lub częściowym. Prawo pomocy w zakresie całkowitym obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego. Prawo pomocy w zakresie częściowym obejmuje zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmuje tylko ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego. Przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej następuje w zakresie całkowitym - gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania, w zakresie częściowym - gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (art. 246 § 1 pkt 1 i 2).
W świetle wykazanej sytuacji materialnej skarżącego, oraz mając na uwadze to, że skarga kasacyjna winna być sporządzona przez profesjonalnego pełnomocnika, stwierdzić należy, że znajduje się on w sytuacji kwalifikującej do przyznania prawa pomocy w zakresie obejmującym ustanowienie w sprawie adwokata. Niewątpliwie uzyskując dochód na poziomie [...] złotych miesięcznie, skarżący nie jest w stanie zabezpieczyć środków niezbędnych do ustanowienie w sprawie adwokata z wyboru, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie oraz synów. Tym samym spełniona została przesłanka przyznania prawa pomocy określona w art. 246 § 1 pkt 2 powołanej ustawy.
Jednocześnie wskazać należy, że podejmując niniejsze rozstrzygnięcie nie orzekano w przedmiocie zwolnienia od kosztów sądowych, bowiem skarżący zwolniony jest z obowiązku ich uiszczania z mocy ustawy. Zwolnienie to wynika z przepisu art. 239 pkt 1 lit. "a" powołanej wyżej ustawy, w myśl którego strona skarżąca działanie lub bezczynność organu w sprawach z zakresu pomocy i opieki społecznej (taka sytuacja ma miejsce w rozpoznawanej sprawie) nie ma obowiązku uiszczenia kosztów sądowych, o czym skarżący informowany był pismem Sądu z dnia 6 sierpnia 2008 r. (pkt 2 pouczenia). Zwolnienie to obejmuje pełny tok postępowania sądowego, a więc zarówno postępowanie przed sądem pierwszej instancji jak i przed Naczelnym Sądem Administracyjnym.
W tej sytuacji w oparciu o powołane wyżej przepisy oraz art. 258 § 1 i § 2 pkt 7 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzeczono jak w sentencji postanowienia.