Przystępując do rozpatrzenia okoliczności podnoszonych we wniosku o przywrócenie terminu, należy podkreślić, że przywrócenie terminu ma charakter wyjątkowy i może nastąpić jedynie wówczas, gdy strona w sposób przekonujący uprawdopodobni brak swojej winy. Brak winy oznacza sytuację, w której wystąpiły niezależne od strony i niemożliwe do przezwyciężenia okoliczności, z powodu których doszło do przekroczenia wyznaczonego przepisami prawa terminu.
Oceniając wystąpienie tej przesłanki, Sąd przyjmuje obiektywny miernik staranności, której można wymagać od każdego należycie dbającego o swoje interesy. Przywrócenie terminu nie jest zatem dopuszczalne, gdy strona dopuściła się choćby lekkiego niedbalstwa.
W ocenie Sądu, wniosek N. I. D. w W. nie zasługuje na uwzględnienie, bowiem nie zostały uprawdopodobnione okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu do wniesienia skargi na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia [...] maja 2016 r., znak: [...]. Kryterium braku winy wiąże się bowiem z koniecznością dołożenia szczególnej staranności przy dokonywaniu czynności procesowej, a powołane przez pełnomocnika skarżącego okoliczności nie wskazują na to, że niedokonanie czynności w ustawowym terminie spowodowane było przeszkodą nie do przezwyciężenia przy dochowaniu najwyższej staranności.
Zdaniem Sądu, za okoliczność braku winy w uchybieniu terminu do złożenia skargi w ww. sprawie nie może być uznany powołany przez pełnomocnika skarżącego fakt, że w pouczeniu zaskarżonej decyzji organ nie wskazał adresu na jaki należy wnieść skargę oraz fakt, że adnotacja o zwrocie przesyłki jako skierowanej na nieznany adres nie została podpisana.
W świetle przytoczonych na wstępie okoliczności wyłączających winę w uchybieniu terminu do dokonania czynności procesowej, przedstawione argumenty strony należało uznać za chybione. Z akt sprawy wynika bezspornie, że adres Ministra Infrastruktury i Budownictwa został wskazany na zwrotnym potwierdzeniu odbioru decyzji, podpisanym przez pełnomocnika skarżącego, a adnotacja o zwrocie przesyłki jako skierowanej do nieznanego adresata została opatrzona pieczęcią operatora pocztowego. Ponadto należy zwrócić uwagę na fakt, że skarżący jest reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika, który jest zobowiązany do wykazania się należytą starannością przy dokonywaniu czynności procesowych. Dlatego też wskazane we wniosku argumenty nie są okolicznościami nadzwyczajnymi, wykluczającymi brak winy.
Rozstrzygając złożony wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi należy zauważyć, że Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniu z dnia 9 lutego 2011 r. sygn. akt II OZ 54/11 uznał, iż nadanie skargi na niewłaściwy adres organu nie stanowi podstawy uwzględnienia wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi. Błędu polegającego na nieprawidłowym zaadresowaniu przesyłki nie można zaliczyć do przeszkód, których nie można przewidzieć i przezwyciężyć, tym bardziej, że strona skarżąca jest reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika.
Mając powyższe na uwadze Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie na podstawie art. 86 § 1 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji postanowienia.