Starszy Referendarz Sądowy Aneta Wirkowska Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie po rozpoznaniu w dniu 10 września 2018 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku J. P. o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata w sprawie ze skargi J. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] maja 2018 r. nr [...] w przedmiocie przyznania zasiłku stałego i składki na ubezpieczenie zdrowotne postanawia 1. umorzyć postępowanie w zakresie wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych; 2. przyznać prawo pomocy w zakresie obejmującym ustanowienie adwokata.
J. P. wnioskiem z dnia 5 września 2018 r., złożonym na urzędowym formularzu, wystąpił do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata w sprawie ze skargi J. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] maja 2018 r. nr [...] w przedmiocie przyznania zasiłku stałego i składki na ubezpieczenie zdrowotne.
Z oświadczenia o stanie rodzinnym, majątkowym i uzyskiwanych dochodach zawartego we wniosku o przyznanie prawa pomocy wynika, że wnioskodawca prowadzi samodzielne gospodarstwo domowe. Źródłem jego utrzymania są świadczenia otrzymywane z pomocy społecznej (zasiłek stały w wysokości 604 zł). Skarżący zaznaczył, że nie posiada żadnego majątku, oszczędności ani przedmiotów wartościowych. Nie posiada też papierów wartościowych i innych praw majątkowych, ani wierzytelności. W tej sytuacji nie jest on w stanie ponieść kosztów postępowania w sprawie. Oświadczył ponadto, że nie zatrudnia i nie pozostaje w innym stosunku prawnym z adwokatem lub radcą prawnym.
W tym stanie sprawy stwierdzono, co następuje:
W myśl art. 243 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r. poz. 1302) prawo pomocy może być przyznane stronie na jej wniosek złożony przed wszczęciem postępowania lub w jego toku.
Zgodnie zaś z art. 245 § 1 - 3 powołanej ustawy prawo pomocy może być przyznane w zakresie całkowitym lub częściowym. Prawo pomocy w zakresie całkowitym obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego. Prawo pomocy w zakresie częściowym obejmuje zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmuje tylko ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego.
Przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej następuje w zakresie całkowitym - gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania, w zakresie częściowym - gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (art. 246 § 1 pkt 1 i 2).
W myśl natomiast art. 249a powołanej ustawy, jeżeli strona cofnie wniosek lub rozpoznanie wniosku stało się zbędne, postępowanie w sprawie przyznania prawa pomocy umarza się.
W rozpoznawanej sprawie wnioskodawca zwolniony jest z obowiązku uiszczenia kosztów sądowych z mocy ustawy. Zwolnienie to wynika z przepisu art. 239 § 1 pkt 1 lit. a powołanej ustawy, zgodnie z którym, strona skarżąca działanie, bezczynność organu lub przewlekłe prowadzenie postępowania w sprawach z zakresu pomocy i opieki społecznej nie ma obowiązku uiszczenia kosztów sądowych.
Rozpoznawanie złożonego wniosku o przyznanie prawa pomocy w części dotyczącej zwolnienia od kosztów sądowych stało się więc zbędne i postępowanie w tym zakresie podlega umorzeniu, stosownie do treści art. 249a ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Odnosząc się natomiast do wniosku o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym ustanowienie pełnomocnika stwierdzić trzeba, że w sprawie zaistniały przesłanki uzasadniające jego uwzględnienie. W ocenie starszego referendarza sądowego skarżący wykazał, że znajduje się w sytuacji materialnej kwalifikującej go do przyznania prawa pomocy we wskazanej części. Sytuacja majątkowa skarżącego jest trudna i z uzyskiwanych środków pieniężnych nie jest on w stanie - bez uszczerbku utrzymania koniecznego - ponieść kosztów ustanowienia profesjonalnego pełnomocnika.
W tej sytuacji w oparciu o powołane wyżej przepisy oraz art. 258 § 1 i § 2 pkt 7 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi postanowiono jak w sentencji.