Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie: w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Iwona Kosińska po rozpoznaniu w dniu 24 października 2017 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku M. R. o przywrócenie terminu do wniesienia zażalenia na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 18 kwietnia 2016 r., sygn. akt 1315/15 w przedmiocie przyznania M. R. prawa pomocy w zakresie częściowym postanawia odrzucić wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia zażalenia.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 18 kwietnia 2016 r., sygn. akt I SA/Wa 1315/15 przyznał skarżącej M. R. prawo pomocy w zakresie częściowym obejmującym ustanowienie adwokata (pkt 1) i odmówił przyznania prawa pomocy w pozostałym zakresie (pkt 2).
Pismem z dnia 25 lipca 2016 r. pełnomocnik z urzędu dla skarżącej - adwokat K. P. wystąpiła z zażaleniem na powyższe postanowienie w zakresie pkt 2.
Postanowieniem z dnia 20 kwietnia 2017 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił ww. zażalenie z powodu przekroczenia terminu do jego wniesienia.
Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 4 lipca 2017 r., sygn. akt I OZ 1074/17, oddalił zażalenie M. R. na powyższe postanowienie z dnia 20 kwietnia 2017 r.
Pismem z dnia 17 sierpnia 2017 r. adw. K. P. - pełnomocnik z urzędu dla skarżącej wniosła wniosek o przywrócenie terminu do złożenia zażalenia na powołane postanowienie z dnia 18 kwietnia 2016 r., wskazując, że Naczelny Sąd Administracyjny powołanym postanowieniem z dnia 4 lipca 2017 r. przesądził fakt złożenia po terminie przez pełnomocnika skarżącej, pismem z dnia 25 lipca 2017 r., zażalenia na postanowienie z dnia 18 kwietnia 2016 r. Odpis tego postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego został doręczony pełnomocnikowi skarżącej w dniu 14 sierpnia 2017 r., a zatem wniosek z dnia 17 sierpnia 2017 r. o przywrócenie terminu do złożenia zażalenia na postanowienie z dnia 18 kwietnia 2016 r. został złożony w terminie, gdyż w dniu 14 sierpnia 2017 r. ustała przyczyna uchybienia terminu do złożenia tego zażalenia. Ponadto skarżąca uchyliła terminowi do złożenia zażalenia bez własnej winy.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Zgodnie z art. 87 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 1369 ze zm., zwanej dalej p.p.s.a.), pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu.
Stosownie do art. 88 p.p.s.a. spóźniony lub z mocy ustawy niedopuszczalny wniosek o przywrócenie terminu sąd odrzuci na posiedzeniu niejawnym.
Po analizie akt sprawy Sąd nie mógł podzielić stanowiska pełnomocnika skarżącej, że przyczyna uchybienia terminu do wniesienia zażalenia na postanowienie z dnia 18 kwietnia 2016 r., którą był brak informacji o przekroczeniu terminu do wniesienia zażalenia, ustała w dniu 14 sierpnia 2017 r., tj. w dniu odebrania przez pełnomocnika strony odpisu postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 4 lipca 2017 r., sygn. akt I OZ 1074/17. Na uwagę bowiem zasługuje fakt, że przyczyna uchybienia terminu do złożenia zażalenia ustała w dniu 30 maja 2017 r., tj. w dniu złożenia przez pełnomocnika skarżącej zażalenia na postanowienie z dnia 20 kwietnia 2017 r., bowiem w tym dniu najpóźniej wiedziała ona o przekroczeniu terminu do złożenia zażalenia. Wobec czego wniosek złożony w dniu 18 sierpnia 2017 r. o przywrócenie terminu do wniesienia zażalenia na postanowienie z dnia 18 kwietnia 2016 r. został złożony został z uchybieniem 7-dniowego terminu określonego w art. 87 § 1 p.p.s.a. Zdaniem Sądu nie ma przy tym znaczenia, że Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 4 lipca 2017 r. wskazał na fakt złożenia przez pełnomocnika skarżącej uprzednio, pismem z dnia 25 lipca 2017 r., zażalenia na postanowienie z dnia 18 kwietnia 2016 r. z przekroczeniem terminu. Naczelny Sąd Administracyjny bowiem postanowieniem tym uznał prawidłowość postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 kwietnia 2017 r. i oddalił zażalenie, złożone pismem z dnia 25 lipca 2017 r. na postanowienie z dnia 18 kwietnia 2016 r., wyjaśniając dlaczego zgodnie z przepisami zażalenie zostało wniesione po terminie. Jednak, w ocenie tutejszego Sądu, profesjonalny pełnomocnik jak wyżej wskazano wcześniej dysponował wiedzą o terminie wniesienia zażalenia na postanowienie z dnia 18 kwietnia 2016 r., a zatem uzasadnienie wniosku z dnia 17 sierpnia 2017 r. o przywrócenie terminu do wystąpienia z zażaleniem na postanowienie z dnia 18 kwietnia 2016 r. nie usprawiedliwia przekroczenia terminu określonego w przepisie ustawowym, którego znajomość jest obowiązkiem pełnomocnika świadczącego pomoc prawną z urzędu. Zatem nie można zgodzić się z pełnomocnikiem skarżącej, że dopiero postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 4 lipca 2017 r. przesądziło kwestię uchybienia terminu do złożenia zażalenia na postanowienie z dnia 18 kwietnia 2016 r. Postanowienie to bowiem, jak wskazane zostało powyżej, jedynie uznało za niezasadne a postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 kwietnia 2017 r. o odrzuceniu zażalenia na postanowienie z dnia 18 kwietnia 2016 r.
W okolicznościach sprawy jest bowiem niewątpliwym, że przyczyna uchybienia terminu do złożenia zażalenia na postanowienie z dnia 18 kwietnia 2016 r. ustała w dniu 30 maja 2017 r., a zatem wniosek o przywrócenie terminu do dokonania czynności złożony w dniu 18 sierpnia 2017 r. został wniesiony po terminie prawem przewidzianym.
Z tego względu Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, na podstawie art. 88 p.p.s.a. orzekł, jak w postanowieniu.