Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Emilia Lewandowska po rozpoznaniu w dniu 24 października 2006 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Regionalnego Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej z siedzibą w L. na decyzję Ministra Skarbu Państwa z dnia [...] lipca 2006 r., nr [...] w przedmiocie nabycia z mocy prawa prawa własności nieruchomości postanawia 1. umorzyć postępowanie sądowe; 2. zwrócić Regionalnemu Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa Samodzielnemu Publicznemu Zakładowi Opieki Zdrowotnej z siedzibą w L. połowę wpisu od skargi w kwocie 100 (sto) złotych.
W dniu 4 sierpnia 2006 r. została wniesiona, przez Regionalne Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej z siedzibą w L., do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skarga na decyzję Ministra Skarbu Państwa z dnia [...] lipca 2006 r. nr [...] utrzymującą w mocy decyzję Wojewody [...] z dnia [...] stycznia 2006 r. nr [...], odmawiającą uchylenia decyzji Wojewody [...] z dnia [...] listopada 1999 r. nr [...] stwierdzającej nabycie z mocy prawa przez Powiat [...] prawa własności mienia, tj. nieruchomości gruntowych zabudowanych położonych w R. przy ul. [...] i [...], składających się z działek nr [...], [...], [...], [...] i [...].
W piśmie procesowym z dnia 12 października 2006 r. strona skarżąca cofnęła skargę na decyzję Ministra Skarbu Państwa z dnia [...] lipca 2006 r., nr [...].
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, zważył co następuje:
Zgodnie z brzmieniem art. 60 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz. U. Nr 153, poz. 1270) skarżący może cofnąć skargę. Cofnięcie skargi wiąże sąd. Jednakże sąd uzna cofnięcie skargi za niedopuszczalne, jeżeli zmierza ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności.
W niniejszej sprawie nie zachodzą okoliczności, które czyniłyby wniosek o cofnięcie skargi niedopuszczalnym.
W związku z powyższym postępowanie należało umorzyć, stosownie do art. 161 § 1 pkt 1 oraz zwrócić skarżącemu połowę wpisu od skargi na podstawie art. 232 § 1 pkt 2 powołanej wyżej ustawy.