Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Joanna Skiba po rozpoznaniu w dniu 8 stycznia 2009 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku D. R. i J. R. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi D. R. i J. R. na decyzję Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] września 2008 r., nr [...] w przedmiocie przeprowadzenia robót budowlanych postanawia odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.
D. R. i J. R. wnieśli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] września 2008 r., nr [...] utrzymującą w mocy decyzję [...] Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków z dnia [...] września 2007 r. nr [...] w części nakazującej przeprowadzenie robót budowlanych polegających na przywróceniu sześciu sztuk drewnianej stolarki okiennej odtwarzającej dawną formę, wymiary, przekroje konstrukcję, zdobnictwo i okucia okienne w lokalu nr [...] położonym w Z. przy ul. [...] oraz uchylającej decyzję pierwszej instancji w części określającej termin przeprowadzenia prac wyznaczając nowy termin do dnia [...] czerwca 2009 r.
W przedmiotowej skardze D. R. i J. R. zawarli jednocześnie wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, którego nieuzasadnili, podnosząc jedynie zarzuty odnoszące się do samej decyzji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zauważył, co następuje:
Zgodnie z art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.)
Sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w § 1, jeśli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania.
W związku z powyższym warunkiem rozpatrzenia przez sąd merytorycznie wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu jest właściwe uzasadnienie go, tj. wykazanie przez wnioskującego, iż w sprawie zachodzą dwie pozytywne przesłanki z art. 61 § 3 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 18 maja 2004r. FZ 65/2004, nie publ.).
Zgodnie ze stanowiskiem wyrażonym przez Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniu z dnia 18 maja 2004 r., FZ 65/04 uzasadnienie wniosku powinno odnosić się do konkretnych zdarzeń (okoliczności) świadczących o tym, że w stosunku do wnioskodawcy wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności jest uzasadnione. To na stronie spoczywa obowiązek wykazania niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody (majątkowej, a także niemajątkowej) lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków stosownie do treści art. 61 § 3 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 20 grudnia 2004 r., sygn. akt GZ 138/2004, publ. Lex Polonica). W przypadku ich braku Sąd nie jest władny rozpatrzyć wniosku merytorycznie.
Zdaniem Sądu skarżący nie uzasadnili złożonego wniosku i nie przedstawili jakiejkolwiek argumentacji przemawiającej za wstrzymaniem wykonania zaskarżonej decyzji w związku z czym Sąd nie może zastosować w stosunku do skarżących ochrony tymczasowej.
Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 61 § 3 i § 5 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzeczono jak w sentencji postanowienia.