Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym Przewodniczący Sędzia WSA Maria Tarnowska po rozpoznaniu w dniu 5 stycznia 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku E. G. o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi S. C., K. C., E. G. i P. C. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] sierpnia 2009 r., nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie odszkodowania za nieruchomość postanawia: odmówić przyznania prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych.
Wnioskiem z dnia 6 listopada 2009 r. E. G. wystąpiła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi S. C., K. C., E. G. i P. C. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] sierpnia 2009 r., nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie odszkodowania za nieruchomość.
Powyższy wniosek o przyznanie prawa pomocy rozpoznany został - wydanym przez referendarza sądowego - postanowieniem z dnia 3 grudnia 2009 r., sygn. akt I SA/Wa 1722/09.
W dniu 14 grudnia 2009 r. wpłynął do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie sprzeciw E. G. na przedmiotowe postanowienie wobec czego straciło ono moc, a sprawa z wniosku o przyznanie prawa pomocy podlega rozpoznaniu na nowo.
W uzasadnieniu wniosku skarżąca podała, iż prowadzi wspólne gospodarstwo domowe wraz z mężem W. Źródłem utrzymania rodziny są świadczenia emerytalne wnioskodawczyni i jej męża w łącznej wysokości ponad [...] zł miesięcznie. Posiadany majątek to dom o powierzchni [...] m² oraz mieszkanie o powierzchni [...] m². W uzasadnieniu wniosku wnioskodawczyni podkreśliła, że utrzymuje się jedynie z emerytury. Ponadto w odpowiedzi na wezwanie referendarza sądowego z dnia 13 listopada 2009 r. skarżąca nadesłała szereg dokumentów dotyczących jej sytuacji majątkowej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
W myśl art. 243 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) prawo pomocy może być przyznane stronie na jej wniosek złożony przed wszczęciem postępowania lub w jego toku.
Zgodnie zaś z art. 245 § 1 - 3 powołanej ustawy prawo pomocy może być przyznane w zakresie całkowitym lub częściowym. Prawo pomocy w zakresie całkowitym obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego. Prawo pomocy w zakresie częściowym obejmuje zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmuje tylko ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego.
W niniejszej sprawie E. G. wniosła o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych, a więc w zakresie częściowym w rozumieniu art. 245 § 3 powołanej ustawy. Stosownie do art. 246 § 1 pkt 2 p.p.s.a. przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej w zakresie częściowym następuje - gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. Ciężar udowodnienia braku możliwości pokrycia pełnych kosztów postępowania spoczywa niewątpliwie na wnioskującym o przyznanie prawa pomocy. To wnioskodawca jako osoba zainteresowana winien wykazać zasadność złożonego wniosku oraz spełnienie ustawowych przesłanek.
Podkreślić należy, że instytucja przyznania prawa pomocy jest rozwiązaniem szczególnym. Udzielenie prawa pomocy powinno sprowadzać się do przypadków, gdy sytuacja majątkowa strony jest wyjątkowo ciężka, gdy strona pozbawiona jest środków do życia lub posiadane środki są tak niewielkie, że zaspokajają tylko podstawowe potrzeby życiowe. Instytucja powyższa ma na celu umożliwienie dochodzenia swoich praw przed sądem osobom najuboższym. Każdy wnoszący sprawę do Sądu powinien zaś liczyć się z koniecznością ponoszenia kosztów postępowania zgodnie z przepisami obowiązującego prawa. Występując natomiast z wnioskiem o zwolnienie z obowiązku ponoszenia tych kosztów musi uprawdopodobnić okoliczności przemawiające za uwzględnieniem złożonego w tym przedmiocie wniosku.
Mając na uwadze okoliczności niniejszej sprawy uznać należy, że E. G. nie wykazała, iż nie jest w stanie ponieść kosztów postępowania w sprawie. Z danych zawartych we wniosku o przyznanie prawa pomocy wynika, że skarżąca uzyskuje wraz z mężem stały dochód w wysokości ponad [...] zł miesięcznie, posiada ponadto dom oraz mieszkanie. Wnioskodawczyni nie należy zatem do osób pozbawionych środków do życia, a niewątpliwie do takich przypadków powinno sprowadzać się udzielenie prawa pomocy. Sytuacja majątkowa skarżącej przemawia za stwierdzeniem, że jest ona w stanie - bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny - ponieść koszty postępowania w sprawie.
Mając powyższe na uwadze Sąd, na podstawie art. 260 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w sentencji postanowienia.