Termin siedmiodniowy do złożenia wniosku o przywrócenie terminu biegnie od daty ustania przyczyny uchybienia. W razie zastępowania strony przez pełnomocnika procesowego, siedmiodniowy termin liczy się od daty, kiedy pełnomocnik ten dowiedział się o uchybieniu terminu i już mógł dokonać zamierzonej czynności procesowej (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 10 września 1971 r., sygn. akt I CZ 138/71, OSP 1972, nr 3, poz. 50).
W niniejszej sprawie odpis nieprawomocnego postanowienia wraz z uzasadnieniem z dnia 8 lutego 2008 r. o odrzuceniu skargi o wznowienie postępowania doręczony został adwokatowi N. O. w dniu 18 lutego 2008 r. Trzydziestodniowy termin do wniesienia skargi kasacyjnej upłynął zatem w dniu 19 marca 2008 r. Natomiast Okręgowa Rada Adwokacka w W. pismem z dnia 4 marca 2008 r. zmieniła pełnomocnika i w miejsce dotychczasowego wyznaczyła adwokata E. S., któremu skarżący udzielił pełnomocnictwa w dniu 8 marca 2008 r. Adwokat E. S. trzykrotnie przeglądała akta sprawy (dowód: informacja dopięta zszywką do pierwszej, wewnętrznej strony obwoluty akt): w dniu 14 marca 2008 r., gdy termin do wniesienia skargi kasacyjnej jeszcze był otwarty, w dniu 19 marca 2008 r., czyli ostatniego dnia do jej wniesienia oraz w dniu 25 kwietnia 2008 r., tj. już po upływie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej. W tej sytuacji pełnomocnik skarżącego, zapoznając się z aktami sprawy, mogła dowiedzieć się o tym, że zapadło postanowienie w dniu 8 lutego 2008 r.
W doktrynie i utrwalonym orzecznictwie sądowym przyjmuje się, iż za dzień, w którym ustała przyczyna uchybienia terminu do wniesienia skargi kasacyjnej należy uznać dzień, w którym adwokat wyznaczony pełnomocnikiem z urzędu dla skarżącego miał rzeczywistą możliwość wniesienia skargi kasacyjnej. Możliwość taką pełnomocnik miał po zapoznaniu się z aktami sprawy, tj. w dniu 14 marca 2008 r. (mimo, iż pełnomocnik z urzędu powziął wiadomość o jego wyznaczeniu najpóźniej w dniu, kiedy skarżący udzielił mu pełnomocnictwa, to jest w dniu 8 marca 2008 r.) i czynność tę miał obowiązek podjąć bez nieuzasadnionej zwłoki (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 27 czerwca 2000 r., sygn. akt I CZ 62/00).
Nadto także podnieść należy, iż doręczenie pełnomocnikowi na jego wniosek z dnia 4 kwietnia 2008 r. odpisu postanowienia z dnia 8 lutego 2008 r. (bez uzasadnienia) nie powoduje przesunięcia początkowej daty biegu terminu do zaskarżenia wymienionego postanowienia, wynikającego z wcześniej już dokonanego z urzędu doręczenia tegoż postanowienia poprzedniemu pełnomocnikowi i nie daje podstawy do przyjęcia dostatecznego uprawdopodobnienia braku winy w uchybieniu terminu (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 24 stycznia 1978 r., sygn. akt I CZ 145/77, Lex nr 8060).
Pełnomocnik powinien mieć świadomość wagi terminowego dokonywania określonych czynności procesowych, zaś przy dochowaniu należytej staranności powinien, jako profesjonalista, dopilnować, aby czynność procesowa został dokonana terminowo (por. postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 29 lipca 2004 r. sygn. FZ 110/04 i FZ 133/04, niepublikowane).
W świetle powyższego stwierdzić należy, że złożony wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej jest spóźniony, co powoduje z mocy ustawy jego odrzucenie.
Z powyższych względów, na podstawie art. 88 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Sąd orzekł jak w sentencji postanowienia.