Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Emilia Lewandowska po rozpoznaniu w dniu 12 marca 2008 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku A.J. o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi w sprawie ze skargi A.J. na decyzję Wojewody Mazowieckiego z dnia [...] sierpnia 2007 r., nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie przyznania odszkodowania za nieruchomość postanawia odmówić przywrócenia terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi.
Wojewódzki Sąd Administracji w Warszawie postanowieniem z dnia 20 grudnia 2007 r., sygn. akt I SA/Wa 1781/07 odrzucił skargę A.J. na decyzję Wojewody Mazowieckiego z dnia [...] sierpnia 2007 r., nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie przyznania odszkodowania za nieruchomość.
W uzasadnieniu Sąd podkreślił, że skarżący, mimo stosownego wezwania, w wyznaczonym przez Sąd terminie nie uzupełnił braków formalnych skargi - nie złożył żądanego odpisu skargi.
W dniu 7 lutego 2008 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wpłynął wniosek skarżącego o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi.
W uzasadnieniu wniosku A.J. wskazał, że uchybienie terminu wynikało z dezinformacji i niezrozumienia wezwania Sądu spowodowanego brakiem odpowiednich pouczeń oraz z jego bardzo złego stanu zdrowia. Skarżący podniósł, że w jednej korespondencji otrzymał pismo informujące o doręczeniu odpisu zarządzenia z dnia 12 listopada 2007 r. o wezwaniu do uiszczenia wpisu, przedmiotowe zarządzenie z dnia 12 listopada 2007 r. wzywające do uiszczenia wpisu oraz wezwanie do uzupełnienia braków formalnych skargi, w którym powołano się na zarządzenie z dnia 12 listopada 2007 r., a do którego nie dołączono jednakże odpisu zarządzenia dotyczącego konieczności nadesłania odpisu skargi. Skarżący uznał zatem, że skoro do wezwania nie został załączony stosowny odpis zarządzenia, to zaszła pomyłka ze strony Sekretariatu Sądu.
A.J. zaznaczył ponadto, że po przebytej ciężkiej operacji kardiologicznej niemalże w cyklu ciągłym przebywa na leczeniu szpitalnym. Skarżący wskazał, że ma 85 lat, mieszka sam i jest inwalidą wojennym. Podkreśli też, że ma trudności w poruszaniu się, zawroty głowy i w związku z tym przebywa pod stałą opieką szpitalną oraz przychodni rejonowej. Podniósł ponadto, że dopiero od trzech dni stan zdrowia pozwolił mu skorzystać z fachowej porady i poprawnie zrozumieć i wykonać wezwanie Sądu.
W piśmie z dnia 21 lutego 2008 r. skarżący ponownie zaznaczył, że uchybienie terminu spowodowane było wiekiem i złym stanem zdrowia. Do pisma dołączone zostały dokumenty, z których wynika, że A.J. w dniach od 25 do 30 marca 2007 r., od 26 grudnia 2004 r. do 7 stycznia 2005 r. oraz od 21 do 28 listopada 2006 r. przebywał w szpitalu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Stosownie do treści art. 86 i art. 87 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) uchybiony termin należy przywrócić, jeżeli zostaną spełnione łącznie następujące przesłanki: strona wystąpi z wnioskiem o przywrócenie terminu w ciągu siedmiu dni od dnia ustania przyczyny uchybienia terminu, dokonując jednocześnie czynności, dla której określony był termin, we wniosku zostaną uprawdopodobnione okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu, a uchybienie powoduje dla strony ujemne skutki w zakresie postępowania sądowego.
Brak winy po stronie podmiotu dokonującego lub zamierzającego dokonać określonej czynności procesowej stanowi konieczną, a jednocześnie podstawową przesłankę przywrócenia terminu. Przy ocenie braku winy przyjmuje się obiektywny miernik staranności, jakiej można wymagać od strony dbającej należycie o własne interesy, przy uwzględnieniu uchybień spowodowanych nawet lekkim niedbalstwem. O braku winy w uchybieniu terminu można zaś mówić jedynie wtedy, gdy strona nie mogła usunąć zaistniałej przeszkody nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku.
W rozpoznawanej sprawie - w ocenie Sądu - skarżący nie wykazał braku winy w uchybieniu terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi. Podnoszona argumentacja, że przyczyną uchybienia terminu była dezinformacja i niezrozumienie wezwania Sądu nie stanowi wystarczającej przesłanki uprawdopodobniającej brak winy w uchybieniu terminu. Zwłaszcza, że w wezwaniu z dnia 13 listopada 2007 r. do uzupełnienia braków formalnych skargi wyraźnie wskazano czynność, którą skarżący zobowiązany był dokonać, określono termin oraz pouczono o skutkach niewykonania wezwania w terminie.
Również wskazywane we wniosku okoliczności dotyczące wieku i stanu zdrowia skarżącego nie stanowią nadzwyczajnych przeszkód uniemożliwiających zachowanie siedmiodniowego terminu do wykonania wezwania Sądu. Z nadesłanych dokumentów nie wynika, że skarżący przebywał w szpitalu w okresie, w którym powinien był wykonać wezwanie Sądu, tj. nadesłać żądany odpis skargi. A.J. nie wykazał też, że ewentualna nagła choroba nie pozwoliła mu na wyręczenie się inną osobą oraz uniemożliwiła mu podejmowanie jakichkolwiek działań, w tym nadesłanie żądanego przez Sąd odpisu skargi.
W świetle powyższego stwierdzić należy, że w sprawie nie zaistniały przesłanki uzasadniające uwzględnienie złożonego wniosku o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi.
W tej sytuacji Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie na mocy art. 86 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi postanowił jak w sentencji.