Wniosek w przedmiocie odmowy dopuszczenia do kolokwium habilitacyjnego
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Bogdan Wolski po rozpoznaniu w dniu 26 lutego 2010 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku W. S. o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 22 lipca 2009 r., sygn. akt I SA/Wa 1794/08 oddalającego skargę w sprawie ze skargi W. S. na decyzję Centralnej Komisji do Spraw Stopni i Tytułów z dnia [...] września 2008 r. nr [...] w przedmiocie odmowy dopuszczenia do kolokwium habilitacyjnego postanawia: przywrócić skarżącemu termin do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku.

Uzasadnienie

W pismach z 16 i 17 lutego 2010 r. zawarto wniosek W. S. o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 22 lipca 2009 r.

Uzasadniając powyższy wniosek wskazano, że z przyczyn leżących wyłącznie po stronie pełnomocnika skarżącego nie został nadany wniosek o sporządzenie uzasadnienia przedmiotowego wyroku. Zatem, zdaniem pełnomocnika skarżącego, brak winy skarżącego w uchybieniu terminu, a także ujemne skutki dla strony w zakresie postępowania czynią zasadnym wystąpienie z wnioskiem o przywrócenie terminu

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Na podstawie art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej - p.p.s.a., sąd przywróci termin do dokonania czynności, jeżeli uchybienie terminu nastąpiło bez winy strony. Jednocześnie przyjmuje się, iż w przypadku reprezentowania strony przez pełnomocnika, nie jest zasadne uwzględnienie wniosku, jeżeli uchybienie terminu nastąpiło z winy pełnomocnika, gdyż mocodawca ponosi skutki czynności podejmowanych w jego imieniu i na jego rzecz.

Sąd, w składzie orzekającym w niniejszej sprawie, podziela co do zasady powyższe stanowisko. Należy jednak zauważyć, że w niniejszym postępowaniu sądowym skarżący był reprezentowany przez pełnomocnika ustanowionego w ramach pomocy prawnej. Zatem w tej sprawie czynności w imieniu skarżącego nie były podejmowane przez pełnomocnika wybranego przez stronę, za którego działania strona powinna ponosić pełną odpowiedzialność. Fakt udzielenia pełnomocnictwa w trybie określonym w art. 244 § 2 p.p.s.a. nie ma istotnego znaczenia dla oceny braku wpływu skarżącego na wybór pełnomocnika. Wobec tego, zdaniem Sądu, istnieją dostateczne podstawy do odmiennej oceny ewentualnych skutków niestarannego działania pełnomocnika ustanowionego w ramach prawa pomocy, co na gruncie niniejszej sprawy i okoliczności wskazanych we wniosku, stwarza podstawy do uwzględnienie wniosku. Przyjęty sposób wykładni przepisów o przywróceniu terminu wynika także z dążenia do zapewnienia w stosunku do skarżącego realizacji gwarancji wynikającej z art. 78 Konstytucji.

Wobec powyższego Sąd, na podstawie art. 86 § 1 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji postanowienia.

Strona 1/1