Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Gabriela Nowak po rozpoznaniu w dniu 20 stycznia 2009 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi F. O. o wznowienie postępowania sądowego zakończonego wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 marca 2001 r., sygn. akt I SA 2399/99 postanawia odrzucić skargę o wznowienie postępowania sądowego.
Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 20 marca 2001 r. sygn. akt I SA 2399/99 oddalił skargę F. O. na decyzję Krajowej Komisji Uwłaszczeniowej z dnia [...] września 1999 r., nr [...] w przedmiocie odmowy wznowienia postępowania komunalizacyjnego.
W dniu 15 grudnia 2008 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wpłynęła skarga F. O. (nadana w urzędzie pocztowym w dniu 10 grudnia 2008 r.) o wznowienie postępowania sądowego zakończonego przywołanym wyżej wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie. W uzasadnieniu skargi F. O. wskazał na przesłankę nieważności, o której mowa w art. 271 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.; dalej p.p.s.a), podnosząc, iż "jako strona zaskarżonego postępowania nie był należycie reprezentowany przez organy administracji z art. 9 k.p.a. Nawet uznano, że k.p.a. w tym postępowaniu w I i II instancji ich w ogóle nie dotyczyło". W piśmie z dnia 30 grudnia 2008 r. uzupełniającym skargę o wznowienie postępowania sadowego F. O. podniósł, iż "o podstawie wznowienia postępowania z powodu nieważności dowiedział się w grudniu 2008 r., z odszukanego pisma NSA z 2004 r. oznaczonego jako [...]."
W sprawie zakończonej wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 marca 2001 r. skarżący czterokrotnie składał skargi o wznowienie postępowania sądowego. Dotychczas wnoszone skargi były odrzucane kolejnymi postanowieniami Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia: 7 czerwca 2006 r. (sygn. akt I SA/Wa 785/06), 17 listopada 2006 r. (sygn. akt I SA/Wa 1806/06), 8 listopada 2007 r. (sygn. akt I SA/Wa 1692/07) i 13 lutego 2008 r. (sygn. akt I SA/WA 1817/07) z uwagi na przekroczenie terminu do ich wniesienia wskazanego w art. 278 p.p.s.a.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
W myśl art. 280 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.; dalej p.p.s.a.) sąd bada na posiedzeniu niejawnym, czy skarga jest wniesiona w terminie i czy opiera się na ustawowej podstawie wznowienia. W braku jednego z tych wymagań sąd wniosek odrzuci, w przeciwnym razie wyznaczy rozprawę. Zgodnie zaś z art. 278 p.p.s.a. po upływie pięciu lat od uprawomocnienia się orzeczenia nie można żądać wznowienia, z wyjątkiem przypadku, gdy strona była pozbawiona możności działania lub nie była należycie reprezentowana.
W świetle powyższych regulacji warunkiem dopuszczalności skargi o wznowienie postępowania jest spełnienie dwóch przesłanek - wniesienie skargi w terminie i oparcie na ustawowej podstawie wznowienia.
Skarga F. O. o wznowienie postępowania sądowego została wniesiona z przekroczeniem terminu określonego w cytowanym wyżej art. 278 p.p.s.a. a w sprawie nie zachodzi sytuacja, której mowa w tym przepisie in fine.
W sprawie bezsporne jest, iż wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie stał się prawomocny w dniu 20 marca 2001 r., co wynika z art. 57 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym (Dz.U. Nr 74, poz. 368 ze zm.). Skarga F. O. o wznowienie postępowania sądowego zakończonego przedmiotowym orzeczeniem wniesiona zaś została dopiero w dniu 10 grudnia 2008 r. (data nadania skargi w urzędzie pocztowym), a zatem po upływie ponad siedmiu lat od wydania kwestionowanego rozstrzygnięcia.
Odnosząc się zaś do zarzutu skarżącego, iż nie był on należycie reprezentowany w postępowaniu administracyjnym, wyjaśnić należy, iż przesłanka z art. 271 pkt 1 p.p.s.a. (nieważność postępowania z uwagi na brak należytej reprezentacji) odnosi się do postępowania sądowego, w którym zapadł kwestionowany wyrok, a nie postępowania administracyjnego. Nie ulega zaś wątpliwości, iż w postępowaniu sądowym zakończonym wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie skarżący, który nie ustanowił pełnomocnika, nie był pozbawiony możliwości osobistego działania i nie wnosił o ustanowienie profesjonalnego pełnomocnika z urzędu. W tym stanie rzeczy skarga o wznowienie postępowania, oparta na przesłance nieważności z uwagi na brak należytej reprezentacji strony, nie ma usprawiedliwionych podstaw.
Mając powyższe na uwadze Sąd, na podstawie art. 280 § 1 w związku z art. 278 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, o postanowił jak w sentencji.