Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dariusz Pirogowicz (spr.) po rozpoznaniu w dniu 3 czerwca 2016 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi M.F. na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [...] sierpnia 2015 r., nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji postanawia: odmówić przywrócenia terminu do wniesienia skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 15 stycznia 2016 r., sygn. akt I SA/Wa 1841/15 odrzucił skargę M.F. na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [...] sierpnia 2015 r., nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji, gdyż została ona wniesiona z uchybieniem ustawowego terminu. W niniejszej sprawie zaskarżoną decyzję doręczono skarżącemu w dniu 20 sierpnia 2015 r., czyli termin do wniesienia skargi upłynął w dniu 21 września 2015 r. W terminie tym nadał on wprawdzie swoją skargę, jednakże uczynił to na adres Sądu. W przypadku wniesienia skargi bezpośrednio do sądu administracyjnego, sąd ten powinien ją przekazać właściwemu organowi administracji publicznej. O zachowaniu zaś terminu do wniesienia skargi, określonego w art. 53 § 1 - 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi w takim wypadku decyduje data nadania skargi przez sąd, na adres właściwego organu. W niniejszej sprawie był to dzień 23 września 2015 r., co skutkowało uznaniem skargi za spóźnioną.
Od powyższego postanowienia skarżący M.F. wniósł zażalenie wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do jego wniesienia, który uzupełnił pismem z dnia [...] maja 2016 r. W uzasadnieniu wniosku wskazał, że przyczyną niedotrzymania terminu był błąd pracownika Poczty Polskiej, który odmówił pozostawienia korespondencji pod wskazanym adresem do korespondencji w rękach właściciela córki domu, pod jego nieobecność. Podniósł, że skarga została złożona przez pomyłkę w Sądzie zamiast w Ministerstwie, zatem przywrócenie terminu do złożenia skargi w przedmiotowej sprawie jest merytorycznie uzasadnione, sprawiedliwe i słuszne. Wskazał jednocześnie, że uchylanie się od podejmowania korespondencji lub ignorowanie terminów nie było celowe i nie leżało w interesie skarżącego.
Postanowieniem z dnia 12 maja 2016 r. sygn. akt I OZ 401/16 Naczelny Sąd Administracyjny oddalił powyższe zażalenie na postanowienie z dnia 15 stycznia 2016 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył co następuje:
Stosownie do treści art. 86 i art. 87 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) powoływana dalej: "p.p.s.a.", uchybiony termin należy przywrócić, jeżeli zostaną spełnione łącznie następujące przesłanki: strona wystąpi z wnioskiem o przywrócenie terminu w ciągu siedmiu dni od dnia ustania przyczyny uchybienia terminu, dokonując jednocześnie czynności, dla której określony był termin, we wniosku zostaną uprawdopodobnione okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu, a uchybienie powoduje dla strony ujemne skutki w zakresie postępowania sądowego.
Brak winy po stronie podmiotu dokonującego lub zamierzającego dokonać określonej czynności procesowej stanowi konieczną, a jednocześnie podstawową przesłankę przywrócenia terminu. Przy ocenie braku winy przyjmuje się obiektywny miernik staranności, jakiej można wymagać od strony dbającej należycie o własne interesy, przy uwzględnieniu uchybień spowodowanych nawet lekkim niedbalstwem. O braku winy w uchybieniu terminu można zaś mówić jedynie wówczas, gdy strona nie mogła usunąć zaistniałej przeszkody nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku. Przywrócenie terminu ma zatem charakter wyjątkowy i może nastąpić jedynie wówczas, gdy strona w sposób przekonujący uprawdopodobni brak swojej winy, a przy tym wykaże, iż niezależna od niej przyczyna istniała przez cały czas, aż do wniesienia prośby o przywrócenie terminu.
W niniejszej sprawie skarżący wnioskując o przywrócenie terminu do wniesienia skargi powołał się na okoliczność omyłkowego jej złożenia bezpośrednio w Sądzie zamiast w organie, za pośrednictwem, którego należało to uczynić. Taka jednak okoliczność nie świadczy o braku winy w uchybieniu terminu i nie może uzasadniać jego przywrócenia. Samo błędne zaadresowanie koperty oceniane bowiem być musi jako przejaw braku zachowania należytej staranności osoby właściwie dbającej o własne interesy.
Tym bardziej w sytuacji gdy teść pouczenia kwestionowanej decyzji nie budzi jakichkolwiek wątpliwości co do trybu wnoszenia skargi - a taka sytuacja ma miejsce w rozpoznawanej sprawie. Z kolei argumentacja odnosząca się do rzekomego błędu pracownika Poczty Polskiej przy doręczaniu zaskarżonej decyzji, o tyle nie mogła okazać się skuteczna dla oceny zasadności wniosku o przywrócenie uchybionego terminu do wniesienia skargi, gdyż to nie błąd w ocenie daty końcowej, w której skarga ta mogła być nadana doprowadził do realizacji tej czynności po upływie przewidzianego ustawą terminu, ale fakt, że skierowano ją bezpośrednio do Sądu.
W tej sytuacji Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie na mocy art. 86 § 1 p.p.s.a. postanowił jak w sentencji.