Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym Przewodniczący Sędzia WSA Joanna Skiba po rozpoznaniu w dniu 23 listopada 2011 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku K. Z. o przywrócenia terminu do złożenia skargi na postanowienie Wojewody [...] z dnia [...] czerwca 2011 roku nr [...] w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania postanawia: odmówić przywrócenia terminu do złożenia skargi.
K.Z. reprezentowany przez adwokata S.Z. wniósł w dniu 9 września 2011 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na postanowienie Wojewody [...] z dnia [...] czerwca 2011 roku nr [...] w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania. Jednocześnie w skardze wystąpiono z wnioskiem o przywrócenie terminu do jej złożenia. W uzasadnieniu wniosku wskazano, że skarżący w postępowaniu administracyjnym był reprezentowany przez pełnomocnika J. P., któremu w dniu 30 czerwca 2011 r. doręczone zostało zasakrżone postanowienie. Jednocześnie wskazano, że J. P. uległ kontuzji kręgosłupa oraz prawej ręki i od dnia 5 maja 2011 r. kiedy to przeszedł zabieg ortopedyczny nie może chodzić i zdolny będzie do pracy dopiero w styczniu 2012 roku. - na dowód czego dołączono zaświadczenie lekarskie z dnia 8 września 2011 r. W ocenie strony skarżącej okoliczność choroby pełnomocnika, uniemożliwiła sporządzenie skargi i złożenie jej w terminie. We wniosku podniesiono również, że w dniu 5 września 2011 r. Skarżący wiedziąc o trwałej niezdolności do dokonywania jakicholwiek czynności procesowych przez swojego pełnomocnika ustanowił nowego, załączając jednocześnie zaświadczenie lekarskie z dnia 8 września 2011 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 85 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) - dalej ppsa, czynność w postępowaniu sądowym podjęta przez stronę po upływie terminu jest bezskuteczna. Wyjątek od w/w zasady przewiduje art. 86 § 1 ppsa, w myśl którego, jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Aby w/w wniosek był skuteczny, pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu (art. 87 § 1 ppsa). W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu (art. 87 § 2 ppsa). Ponadto, równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie (art. 87 § 4 ppsa).
Zgodnie z art. 86 §1 ppsa, z brakiem winy mamy do czynienia tylko w przypadku zaistnienia niezależnych od strony i niemożliwych do przezwyciężenia okoliczności, które miały bezpośredni wpływ na przekroczenie terminu. Należy podkreślić, iż przywrócenie terminu ma charakter wyjątkowy i może mieć miejsce tylko wtedy, gdy uchybienie terminu nastąpiło wskutek przeszkody, której strona nie mogła usunąć nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku (postanowieniu WSA w Warszawie z 21 lutego 2006 r., I SAB/Wa 78/2005, Lex nr 192260). Powyższe oznacza, iż o braku winy w niedopełnieniu obowiązku zachowania terminu do dokonania czynności procesowej można mówić tylko w przypadku stwierdzenia, że dopełnienie obowiązku stało się niemożliwe z powodu przeszkody niedającej się przezwyciężyć. Konieczne jest zatem wskazanie we wniosku o przywrócenie terminu takich okoliczności, których wystąpienie nie leżało po stronie wnioskodawcy, a uniemożliwiło dopełnienie mu czynności procesowej w terminie.