Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Iwona Owsińska - Gwiazda (spr.) Sędziowie WSA Iwona Kosińska WSA Bogdan Wolski Protokolant Zbigniew Dzierzęcki po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 lipca 2010 r. sprawy ze skargi J.S. na uchwałę Zarządu Dzielnicy [...] m. W. z dnia [...] lipca 2009 r. nr [...] w przedmiocie zakwalifikowania na liście osób oczekujących na najem lokalu komunalnego postanawia: 1. odrzucić skargę; 2. przyznać ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz adwokata I.J., tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej kwotę 292,80 (dwieście dziewięćdziesiąt dwa 80/100) złotych, w tym: tytułem opłaty kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych, tytułem 22% podatku od towarów i usług kwotę 52,80 (pięćdziesiąt dwa 80/100) złotych.
Zarząd W., działając na podstawie § 12 ust. 1 pkt 3 Statutu W. , stanowiącego załącznik Nr [...] do uchwały Nr [...] Rady Gminy W. zmienionej uchwałą Nr [...] Rady Gminy W. z [...] kwietnia 2002 r. w związku z art. 19 ustawy z 15 marca 2002 r. o ustroju miasta stołecznego Warszawy ( Dz. U. nr 41, poz. 361 ze zm.) oraz § 6 pkt 8 Uchwały Nr [...] Rady W. z [...] grudnia 2008 roku w sprawie przekazania dzielnicom W. do wykonywania niektórych zadań i kompetencji W. i § 21 ust. 1 uchwały [...] Rada W. z dnia [...] grudnia 2004 r. w sprawie zasad wynajmowania lokali wchodzących w skład mieszkaniowego zasobu miasta W. w dniu [...] lipca 2009 r. podjął uchwałę nr [...] w sprawie zatwierdzenia sposobu zadysponowania mieszkaniowym zasobem Miasta W. i w § 1 nie wyraził zgody na zakwalifikowanie J. S. - dalej skarżącej - do umieszczenia na liście osób zakwalifikowanych do najmu lokalu. W piśmie z dnia 20 lipca 2009 r. powiadomiono skarżącą o podjętej uchwale.
W dniu 30 lipca 2009 r. skarżąca wezwała Zarząd W. do usunięcia naruszenia prawa wnosząc o zmianę ww. uchwały i wyrażenie zgody na umieszczenie jej na liście osób zakwalifikowanych do najmu lokalu. W odpowiedzi na powyższe wezwanie, Zarząd W. poinformował skarżącą pismem z dnia 22 września 2009 r., iż Zarząd Dzielnicy nie znalazł podstaw do zmiany dotychczas zaprezentowanego stanowiska i w dniu 8 września 2009 r podjął uchwałę Nr [...], w której nie wyraził zgody na zakwalifikowanie J. S. do umieszczenia na liście osób zakwalifikowanych do najmu lokalu. Pismo to zostało doręczone stronie w dniu [...] października 2009 r.
W dniu 15 października 2009r r. skarżąca wniosła za pośrednictwem poczty bezpośrednio do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, skargę na uchwałę Zarządu W. z dnia [...] lipca 2009r nr [...]. Pismem z dnia 26 października 2009r. Sąd przekazał powyższą skargę organowi.
W odpowiedzi na skargę Zarząd W. wniósł o jej oddalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Stosownie do treści art. 52 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że skargę wnosi prokurator lub Rzecznik Praw Obywatelskich. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie (§ 2). W myśl natomiast art. 52 § 3 i 4 powołanej ustawy, jeżeli nie przewiduje ona środków zaskarżenia w sprawie będącej przedmiotem skargi, skargę na akty lub czynności, o których mowa w art. 3 § 2 pkt 4 i 4a, można wnieść po uprzednim wezwaniu na piśmie właściwego organu - w terminie czternastu dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o wydaniu aktu lub podjęciu innej czynności - do usunięcia naruszenia prawa. W przypadku innych aktów, jeżeli ustawa nie przewiduje środków zaskarżenia w sprawie będącej przedmiotem skargi i nie stanowi inaczej, należy również przed wniesieniem skargi do sądu wezwać na piśmie właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa. Termin, o którym mowa w § 3, nie ma zastosowania.