Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Asesor WSA Joanna Skiba (spr.) po rozpoznaniu w dniu 21 lutego 2008 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku K. B. o przywrócenie terminu do złożenia wpisu od skargi K. B na decyzję Wojewody Mazowieckiego z dnia [...] października 2007 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania odszkodowania za grunt postanawia odmówić przywrócenia terminu do uiszczenia wpisu od skargi.
Postanowieniem z dnia 25 stycznia 2008 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę K. B. na decyzję Wojewody Mazowieckiego z dnia [...] października 2007 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania odszkodowania za nieruchomość położoną w W. przy ul. [...]. W uzasadnieniu postanowienia Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wskazał, że powodem odrzucenia skargi było nieuiszczenie przez pełnomocnika skarżącej adwokata Ł. H. wpisu stałego od skargi.
W dniu 11 lutego 2008 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wpłynął wniosek pełnomocnika skarżącej o przywrócenie terminu do złożenia opłaty od skargi. W uzasadnieniu wniosku adwokat Ł. H. wskazał, że przed złożeniem skargi, w dniu 14 listopada 2007 r. na stronie internetowej Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach znalazł tekst § 5 "rozporządzenia w zakresie opłat", który skopiował do "pliku" celem jego dalszego wykorzystania. Fakt, że rozporządzenie pochodziło ze strony internetowej WSA w Gliwicach nie skłoniło go do weryfikacji z podobnymi publikacjami na innych stronach WSA. W dniu 31 stycznia 2008 r. otrzymał postanowienie o odrzuceniu skargi ze wzglądu na nieuiszczenie opłaty w związku z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego stwierdzającego niekonstytucyjność przedmiotowego przepisu. Ustalił, że w dniu 21 listopada 2007 r. na stronach internetowych WSA w Gliwicach dokonano modyfikacji dokumentu i obecna treść jest zgodna z orzeczeniem TK. Zgodnie z redakcją uzyskanego rozporządzenia czekał na wezwanie do zapłaty. Pełnomocnik podkreślił, że zdziwiony był brakiem wezwania do opłaty przy wezwaniu do ponownego złożenia pełnomocnictwa, jednak treść przepisu była dla niego jasna, a ponadto często był wzywany do poszczególnych czynności odrębnymi pismami.
Pełnomocnik nie zaprzeczył, że w chwili składania skargi były dostępne źródła z prawidłową redakcją rozporządzenia, jednak treść została pobrana ze strony internetowej WSA w Gliwicach, co budziło uzasadnione przekonanie do aktualności treści dokumentu. W związku z powyższym uważa, że strona skarżąca nie ponosi winy za powstałe uchybienie, a rysujące się wątpliwości na tle rygorystycznego orzecznictwa w tym zakresie powinny być potraktowane na korzyść strony skarżącej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153 poz. 1270 ze zm.) - jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Wnosząc o przywrócenie terminu należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu (art. 87 § 2 Ppsa.).
Brak winy po stronie podmiotu dokonującego lub zamierzającego dokonać określonej czynności procesowej stanowi konieczną, a jednocześnie podstawową przesłanką do przywrócenia terminu. W orzecznictwie do niezawinionych przyczyn uchybienia terminowi zalicza się z reguły przerwę w komunikacji, powódź, pożar, inną katastrofę, nagłą chorobę strony, która nie pozwoliła na wyręczenie się inną osobą. Przy ocenie braku winy przyjmuje się obiektywny miernik staranności, jakiej można wymagać od strony dbającej należycie o własne interesy, przy uwzględnieniu uchybień spowodowanych nawet lekkim niedbalstwem.