Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Monika Nowicka po rozpoznaniu w dniu 20 marca 2009 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku J.P. o wstrzymanie wykonania postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 24 lutego 2009 r., sygn. akt I SA/Wa 210/09 odrzucającego skargę J.P. o wymierzenie Ministrowi Skarbu Państwa grzywny w związku z niewykonaniem wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 28 grudnia 2006 r., sygn. akt II SA/Kr 703/03 postanawia odrzucić wniosek o wstrzymanie wykonania postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 24 lutego 2009 r., sygn. akt I SA/Wa 210/09.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 24 lutego 2009 r., sygn. akt I SA/Wa 210/09 odrzucił - jako niedopuszczalną - skargę J.P. o wymierzenie Ministrowi Skarbu Państwa grzywny w związku z niewykonaniem wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 28 grudnia 2006 r., sygn. akt II SA/Kr 703/03.
Jednocześnie postanowieniem z tej samej daty, powołując art. 247 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), Sąd odmówił skarżącej przyznania prawa pomocy.
W tej sytuacji w dniu 12 marca 2009 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wpłynęło zażalenie skarżącej na postanowienie z dnia 24 lutego 2009 r. odmawiające przyznania prawa pomocy. W zażaleniu skarżąca zawarła jednocześnie wniosek o wstrzymanie wykonania postanowienia odrzucającego skargę.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
W myśl art. 196 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) wojewódzki sąd administracyjny może wstrzymać wykonanie zaskarżonego postanowienia do czasu rozstrzygnięcia zażalenia. Postanowienie takie może zapaść na posiedzeniu niejawnym.
Zaznaczyć należy, że instytucja wstrzymania wykonania zaskarżonego postanowienia określona w powyższym przepisie nie ma zastosowania do wszystkich postanowień wydawanych przez wojewódzki sąd administracyjny. Instytucja ta może mieć zastosowanie tylko wtedy, gdy zaskarżone postanowienie jest natychmiast wykonalne, czyli jest wykonalne przed jego uprawomocnieniem. Z treści powołanego art. 196 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi wynika ponadto, że wskazana instytucja może mieć zastosowanie jedynie do postanowień zaskarżalnych w drodze zażalenia, od których wniesiono wskazany środek zaskarżenia. W doktrynie podkreśla się, że o wstrzymaniu wykonania zaskarżonego postanowienia sąd może orzec jedynie na wniosek strony, zawarty z reguły w samym zażaleniu.
W rozpoznawanej sprawie wniosek J.P. zawarty w zażaleniu na postanowienie z dnia 24 lutego 2009 r. odmawiające przyznania prawa pomocy dotyczy postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 24 lutego 2009 r., mocą którego odrzucono skargę o wymierzenie Ministrowi Skarbu Państwa grzywny w związku z niewykonaniem wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 28 grudnia 2006 r., sygn. akt II SA/Kr 703/03. W ocenie Sądu do powyższego postanowienia, jako postanowienia kończącego postępowanie w sprawie, od którego stosownie do treści art. 173 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, przysługuje skarga kasacyjna do Naczelnego Sądu Administracyjnego, nie ma zastosowania instytucja wstrzymania wykonania zaskarżonego postanowienia, o której mowa w art. 196 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Złożony wniosek jest więc niedopuszczalny i podlega odrzuceniu.
W tej sytuacji Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie na mocy art. 58 § 1 pkt 6 w związku z art. 64 § 3 i art. 196 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi postanowił jak w sentencji.