Referendarz sądowy Grzegorz Antas Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie po rozpoznaniu w dniu 7 maja 2010 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku D. O. o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych w sprawie ze skargi D. O. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] października 2009 r. nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego postanawia: oddalić wniosek o przyznanie prawa pomocy
Wnioskiem z 29 kwietnia 2010 r. D. O. wniósł o przyznanie prawa pomocy obejmującego zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie zakończonej wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 17 marca 2010 r. sygn. I SA/Wa 2120/09, oddalającego jego skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] października 2009 r. w przedmiocie zasiłku celowego.
W oświadczeniu o stanie rodzinnym, majątku i dochodach, sporządzonym na urzędowym formularzu PPF, wnioskodawca podał, że osiąga miesięczny dochód z tytułu otrzymywanego zasiłku celowego w wysokości [...] zł. Składający wniosek prowadzi samodzielnie gospodarstwo domowe. Nie posiada przedmiotów wartościowych (oszczędności).
Rozpoznając wniosek o przyznanie prawa pomocy zważyć należało, co następuje:
Zgodnie z art. 245 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej: p.p.s.a., prawo pomocy może być przyznane w zakresie całkowitym lub częściowym. Zakres całkowity prawa pomocy obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie pełnomocnika, zakres częściowy tego prawa odnosić natomiast należy do zwolnienia strony od opłat sądowych albo tylko ustanowienia adwokata lub radcy prawnego (w szczególnego rodzaju sprawach - doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego).
Złożony w rozpoznawanej sprawie wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych nie mógł zostać rozpoznany zgodnie z żądaniem wnioskodawcy, albowiem zgodnie z art. 239 pkt 1 lit. a p.p.s.a. strona skarżąca działanie lub bezczynność organu administracji w sprawach z zakresu pomocy i opieki społecznej nie ma obowiązku uiszczania kosztów sądowych. Na mocy ww. przepisu wnioskodawca, skarżąc decyzję dotyczącą przyznania zasiłku celowego, z mocy prawa zwolniony jest w niniejszej sprawie od ponoszenia kosztów sądowych. Zwolnienie powyższe nie wygasa po wydaniu przez wojewódzki sąd administracyjny wyroku orzekającego o legalności zaskarżonego aktu, wobec czego w postępowaniu przed Naczelnym Sądem Administracyjnym, po wniesieniu skargi kasacyjnej od wyroku sądu I instancji, skarżący nie ma obowiązku ponoszenia kosztów sądowych. Ze zwolnieniem wiąże się również brak obowiązku uiszczenia opłaty kancelaryjnej.
Mając na uwadze powyższe, wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych nie został oceniony w odniesieniu do warunków przyznania tego prawa określonych w art. 246 § 1 pkt 2 p.p.s.a., ale podlegał oddaleniu, o czym orzeczono w sentencji postanowienia na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 i art. 258 § 2 pkt 7 w związku z art. 239 pkt 1 lit. a p.p.s.a.