Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Elżbieta Sobielarska po rozpoznaniu w dniu 20 lutego 2018 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku J. K., A. G. i J. R. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi J. K., A. G. i J. R. na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia [...] października 2017 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nabycia z mocy prawa własności nieruchomości postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.
Pismem z dnia [...] listopada 2017 r. J. K., A. G. i J. R. (dalej jako: skarżący) wnieśli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia [....] października 2017 r., nr [...], w przedmiocie stwierdzenia nabycia z mocy prawa własności nieruchomości.
W treści skargi zawarty został wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji, który nie został w żaden sposób uzasadniony.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Zgodnie z art. 61 § 3 zdanie pierwsze ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.), dalej jako: "P.p.s.a.", po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w § 1, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie wykonania. Postanowienie w sprawie wstrzymania wykonania aktu lub czynności sąd może wydać na posiedzeniu niejawnym (art. 61 § 5 P.p.s.a.).
Warunkiem wydania postanowienia o wstrzymaniu wykonania aktu lub czynności jest wykazanie przez stronę we wniosku okoliczności uzasadniających możliwość wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Uzasadnienie wniosku winno odnosić się do konkretnych zdarzeń i okoliczności świadczących o tym, że w stosunku do wnioskodawcy wstrzymywanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności jest uzasadnione. Uprawdopodobnienie okoliczności przemawiających za wstrzymaniem wykonania zaskarżonej decyzji spoczywa na stronie skarżącej. Konieczna jest spójna argumentacja, poparta faktami oraz ewentualnie odnoszącymi się do nich dowodami, które uzasadniają wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu.
W rozpoznawanej sprawie skarżący nie uzasadnili wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonego orzeczenia i nie wykazali istnienia przesłanek wynikających z art. 61 § 3 ppsa. Bez wskazania okoliczności uzasadniających wystąpienie przesłanki "znacznej szkody" lub "trudnych do odwrócenia skutków" oraz bez przedstawienia stosownych dokumentów, potwierdzających ich istnienie, nie jest możliwa ocena wniosku. Nie jest bowiem rolą sądu domniemywanie, w czym wnioskodawca upatruje niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub trudnych do odwrócenia skutków w przypadku wykonania kwestionowanego aktu (por. postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 21 maja 2010 r., sygn. akt II FZ 223/10, z dnia 15 lutego
2011 r. sygn. akt II OZ 73/11, z dnia 27 listopada 2014 r. sygn. akt I OSK 2988/14, dostępne na http://orzeczenia.nsa.gov.pl). Tym samym skoro nie wykazano, że w sprawie zachodzi realna możliwość zaistnienia niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, to brak jest podstaw do udzielenia ochrony tymczasowej.
Jednocześnie podkreślenia wymaga, że wstrzymanie wykonania decyzji jest środkiem ochrony tymczasowej. Rozpoznając wniosek o wstrzymanie wykonania decyzji Sąd nie dokonuje oceny zasadności skargi.
Z tych przyczyn Sąd, podstawie art. 61 § 3 P.p.s.a., postanowił jak w sentencji.