Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Emilia Lewandowska po rozpoznaniu w dniu 16 maja 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku B.W., J.W., J.W., E.W. i J.L. o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi B.W., J.W., J.W., E.W. i J.L. na postanowienie Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia [...] października 2012 r., nr [...] w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności wniesienia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy postanawia odmówić przywrócenia terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi.
Postanowieniem z dnia 11 kwietnia 2013 r. sygn. akt I SA/Wa 2578/12 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę B.W., J.W., J.W., E.W. i J.L., z uwagi na nieuzupełnienie przez skarżących braków formalnych skargi tj. nienadesłania jej 12 odpisów.
Pismem z dnia 23 kwietnia 2013 r. B.W., działająca w sprawie w imieniu własnym oraz jako pełnomocnik pozostałych skarżących, złożyła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wniosek o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi. Jednocześnie B.W. nadesłała dwanaście odpisów skargi z dnia 27 listopada 2012 r.
W uzasadnieniu wniosku strona wskazała, że w dniu 16 listopada "2013" miała wykonany zabieg zaćmy oraz wymiany soczewki w oku na sztuczną, po którym pojawiły się komplikacje. W dniach 17, 19 i 20 listopada 2012 r., zmuszona była do wizyt w przychodni oraz w szpitalu. Tuz przed "Świętami 2012r." jej stan zdrowia się pogorszył i lekarz musiał użyć nowych preparatów by zmniejszyć infekcje. W miesiącu styczniu była jeszcze na pięciu konsultacja lekarskich. Skarżąca wskazała, że w tym okresie, ze względu na ból i łzawienie bała się otwierać oczy. Ze względu na zły stan zdrowia nie wychodziła z domu. Dopiero od dnia 6 lutego 2013 r. jej stan zaczął się poprawiać.
Kiedy w dniu 19 kwietnia 2013 r. odebrała postanowienie Sądu o odrzuceniu skargi, była zdziwiona, gdyż pamiętała, że przesyłała do Sądu odpisy skargi. Dopiero z informacji udzielonej w kancelarii Sądu, dowiedziała się, że składane odpisy dotyczyły innej sprawy.
W ocenie strony przedstawione okoliczności, świadczą zatem o braku jej winy w niezachowaniu terminu, co uzasadnia przywrócenie przez Sąd terminu do złożenia wniosku o uzupełnienie braków formalnych skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Stosownie do treści art. 86 i 87 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) uchybiony termin należy przywrócić, jeżeli zostaną spełnione łącznie następujące przesłanki: strona wystąpi z wnioskiem o przywrócenie terminu w ciągu 7 dni od dnia ustania przyczyny uchybienia terminu, dokonując jednocześnie czynności, dla której określony był termin - w tym wypadku nadeśle brakujące odpisy skargi - we wniosku zostaną uprawdopodobnione okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu, a uchybienie powoduje dla strony ujemne skutki w zakresie postępowania sądowego. Sformułowanie "łącznie" oznacza, że w sytuacji, gdy którakolwiek z wymienionych wyżej przesłanek nie zostanie spełniona należy wydać orzeczenie odmowne.
W ocenie Sądu, wniosek strony skarżącej o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi nie zasługuje na uwzględnienie.
W pierwszej kolejności zaznaczyć należy, że obok wskazanych powyżej warunków formalnych, które wnioskodawca musi spełnić, konieczne jest uprawdopodobnienie okoliczności wskazujących na brak winy w uchybieniu terminu. Oznacza to, że strona musi wykazać (uprawdopodobnić), że w czasie biegu terminu do dokonania czynności w postępowaniu sądowym zaistniała obiektywna przeszkoda uniemożliwiająca jej dokonanie czynności, a powstanie tej przeszkody nie było spowodowane działaniem strony i było od niej całkowicie niezależne. Podkreślić należy, że w orzecznictwie sądów administracyjnych utrwaliło się stanowisko, iż przy badaniu czy strona dołożyła szczególnej staranności by podjąć czynność procesową, sąd powinien przyjąć obiektywny miernik staranności, której można wymagać od każdego należycie dbającego o swoje interesy. Doktryna i orzecznictwo do przeszkód uniemożliwiających terminowe dokonanie czynności z uwagi na różnorodność zjawisk życiowych zalicza przerwę w komunikacji, nagłą chorobę strony, która nie pozwala na wyręczenie się inną osobą, powódź, pożar itp. Przywrócenie nie jest również dopuszczalne, gdy strona dopuściła się choćby lekkiego niedbalstwa.