Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Joanna Banasiewicz po rozpoznaniu w dniu 24 marca 2004 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi B. J. na działalność Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w R. postanawia odrzucić skargę
W dniu 19 stycznia 2004 r. wpłynęło do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie pismo B. J. z dnia 12 stycznia 2004 r., w którym skarżący zarzucił, że Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej w R. doprowadził go do trwałego kalectwa, był oszukiwany przez pracowników socjalnych.
Z dniem 1 stycznia 2002 r. weszła w życie ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sadami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270). Zgodnie z art. 3 § 1 tej ustawy sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej i stosują środki określone w ustawie, zaś § 2 tego artykułu stanowi, że kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na decyzje administracyjne, postanowienia i inne akty i czynności z zakresu administracji publicznej wymienione w tym przepisie.
Skarga niniejsza ma charakter ogólny, nosi cechy skargi określonej w dziale VIII kodeksu postępowania administracyjnego i z uwagi na taki jej przedmiot - w świetle powołanych wyżej przepisów - uznana być musiała za niedopuszczalną, gdyż nie podlega właściwość sądów administracyjnych.
Z tych względów na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 powołanej ustawy postanowiono jak w sentencji.
Dodać należy, że również w przypadku, gdyby uznać, że skarga dotyczy wymienionej w końcowej części pisma decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego w R. z dnia [...] marca 2001 r., nr [...], to także podlegałaby ona odrzuceniu jako wniesiona po upływie 30 dniowego terminu do zaskarżenia tej decyzji od Sądu (art. 58 § 1 pkt 2 ustawy).