Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Joanna Skiba (spr.) po rozpoznaniu w dniu 25 marca 2010 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku A. W. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] grudnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia odszkodowania postanawia: odmówić przywrócenia terminu do wniesienia skargi.
Decyzją z dnia [...] grudnia 2009 r., nr [...] Wojewoda [...] utrzymał w mocy decyzję Prezydenta W. z dnia [...] stycznia 2009 r., nr [...] odmawiającą przyznania odszkodowania za nieruchomość położoną w W. przy dawnej ul. [...], ozn. hip. "[...]".
Jak wynika ze znajdującego się w aktach administracyjnych sprawy zwrotnego potwierdzenia odbioru, powyższa decyzja wraz z informacją o sposobie i terminie wniesienia skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, doręczona została skarżącemu w dniu 10 grudnia 2009 r.
W dniu 25 stycznia 2010 r. A. W. wniósł do Sądu skargę na decyzję z dnia [...] grudnia 2009 r., zawierając w niej wniosek o przywrócenie terminu do jej wniesienia, uzupełniony pismem z dnia 10 marca 2010 r.
W uzasadnieniu powyższego wniosku, skarżący wskazał, że uchybienie terminu do wniesienia skargi spowodowane było koniecznością choć pobieżnego zapoznania się ze stanem prawnym, co jemu, jako osobie prywatnej i nie posiadającej wykształcenia prawniczego zabrało więcej czasu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
W świetle postanowień zawartych w art. 86 i 87 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., powoływana dalej jako "P.p.s.a.") uchybiony termin należy przywrócić, jeżeli zostaną spełnione łącznie następujące przesłanki: strona wystąpi z wnioskiem o przywrócenie terminu w ciągu 7 dni od dnia ustania przyczyny uchybienia terminu dokonując jednocześnie czynności, dla której określony był termin, we wniosku zostaną uprawdopodobnione okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu, a uchybienie powoduje dla strony ujemne skutki w zakresie postępowania sądowego.
Odnosząc się do kwestii okoliczności uprawdopodobniających brak winy w uchybieniu terminu należy podkreślić, że przywrócenie terminu możliwe jest jedynie wówczas, gdy uchybienie terminu nastąpiło bez winy strony. W orzecznictwie i w literaturze prawniczej przyjmuje się, iż brak winy w uchybieniu terminu powinien być oceniany z uwzględnieniem wszystkich okoliczności konkretnej sprawy, w sposób uwzględniający obiektywny miernik staranności, jakiej można wymagać od strony dbającej należycie o własne interesy. Przywrócenie terminu ma charakter wyjątkowy i nie jest możliwe, gdy strona dopuściła się choćby lekkiego niedbalstwa. Natomiast przywrócenia uchybionego terminu nie uzasadniają niedostateczna staranność w prowadzeniu własnych spraw, czy też nieznajomość prawa (por. postanowienie NSA z dnia 8 lipca 2008 r. sygn. akt. II OZ 712/08 niepubl.).
Mając powyższe na uwadze zdaniem Sądu skarżący nie uprawdopodobnił w przekonujący sposób okoliczności wskazujących na brak jego winy w uchybieniu terminu do wniesienia skargi, jak tego wymaga art. 87 § 2 P.p.s.a., bowiem w sprawie nie nastąpiły zdarzenia tego typu, których strona nie byłaby w stanie przezwyciężyć, nawet przy zachowaniu maksymalnej staranności, a które miały wpływ na uchybienie przez stronę terminowi. Podkreślenia bowiem wymaga okoliczność, iż zaskarżona decyzja z dnia [...] grudnia 2009 r. zawiera jasne i jednoznaczne pouczenie, że stronom przysługuje prawo zaskarżenia tego rozstrzygnięcia do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem Wojewody [...]. Równocześnie stronę wyraźnie poinformowano o trzydziestodniowym terminie wynikającym z art. 53 § 1 P.p.s.a. Tym samym nie znajduje uzasadnienia, podnoszona przez skarżącego okoliczność, iż nie posiada wykształcenia prawniczego, co skutkowało koniecznością poświęcenia większej ilości czasu na zapoznanie się ze stanem prawnym. Brak winy w niedochowaniu terminu zachodzi jedynie wówczas, gdy strona natrafiła na przeszkodę, której nie dało się przy dołożeniu należytej staranności w żaden sposób usunąć przed upływem wyznaczonego terminu do dokonania czynności. Za przyczyny takie uważa się z reguły zdarzenia nieprzewidywalne, które powodują obiektywnie brak sprzyjających okoliczności do dokonania czynności, jak klęski żywiołowe, katastrofy komunikacyjne, choroba i inne nagłe zdarzenia, na które strona nie ma wpływu. Oznacza to, że jedyną możliwością przywrócenia terminu jest uprawdopodobnienie przez wnioskującego, że dokonanie czynności w terminie nie było możliwe, z uwagi na taką nieprzewidywalną przyczynę.
W rezultacie nie sposób zgodzić się aby skarżący uprawdopodobnił w sposób wystarczająco wiarygodny, że uchybił terminowi na skutek przeszkody, której nie mógł przezwyciężyć.
Mając powyższe na względzie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie na podstawie art. 86 § 1 P.p.s.a. postanowił jak w sentencji.