Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Tomasz Szmydt (spr.) po rozpoznaniu w dniu 10 stycznia 2014 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku Powiatu [...] o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi Powiatu [...] na decyzję Ministra Skarbu Państwa z dnia [...] września 2013 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnej postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.
Decyzją z dnia [...] września 2013 r. nr [...] Minister Skarbu Państwa utrzymał w mocy własną decyzję z dnia [...] lipca 2012 r. nr [...] stwierdzającą nieważność decyzji Wojewody [...] z dnia [...] lutego 2001 r. nr [...], w części stwierdzającej nabycie przez Powiat [...] prawa własności nieruchomości zabudowanej położonej w [...] oznaczonej w ewidencji gruntów jako działka nr [...] o pow. [...] ha, objętej księgą wieczystą [...] nr [...] (obecnie [...]), prowadzoną przez Sąd Rejonowy dla [...] Zamiejscowy Wydział Ksiąg Wieczystych z siedzibą w [...].
Pismem z dnia [...] października 2013 r. Powiat [...] wniósł, za pośrednictwem organu, do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Ministra Skarbu Państwa z dnia [...] września 2013 r. wraz z wnioskiem o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji, w którym stwierdzono, że z uwagi na zachodzące w przedmiotowej sprawie przesłanki do jej uchylenia, nieuwzględnienie wniosku o wstrzymanie zaskarżonej decyzji niesie zagrożenie bezpieczeństwa obrotu prawnego oraz może pociągnąć za sobą niebezpieczeństwo wyrządzenia Powiatowi [...] znacznej szkody.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, zważył co następuje:
zgodnie z art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) powoływana dalej jako: "p.p.s.a.", wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Jednakże stosownie do art. 61 § 3 p.p.s.a., po przekazaniu sądowi skargi, sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w § 1, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania. Odmowa wstrzymania wykonania aktu lub czynności przez organ nie pozbawia skarżącego złożenia wniosku do sądu. Dotyczy to także aktów wydanych lub podjętych we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach tej samej sprawy.
Celem przewidzianej w tym przepisie ochrony tymczasowej jest uchronienie skarżącego przed skutkami wykonania zakwestionowanego aktu, które mogą być trudne do odwrócenia, po ewentualnym jego uchyleniu przez Sąd. Udzielenie tej ochrony odbywa się wyłącznie na wniosek. Przy czym żądając wstrzymania wykonania decyzji, strona ma obowiązek wykazać istnienie konkretnych okoliczności pozwalających wywieść, że wstrzymanie aktu lub czynności jest zasadne z uwagi na niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków (por. post. NSA z 25.01.2011 r., sygn. akt I OZ 36/11, Lex nr 741834).
W rozpoznawanej sprawie, wprawdzie w uzasadnieniu wniosku skarżący podniósł, że na skutek skargi może nastąpić zagrożenie bezpieczeństwa obrotu prawnego oraz niebezpieczeństwo wyrządzenia mu znacznej szkody, jednakże w ocenie Sądu strona skarżąca nie wykazała, iż spełniona została którakolwiek z przesłanek wymienionych w wyżej cytowanym przepisie, gdyż nie przedstawiła na czym wskazane zagrożenie oraz niebezpieczeństwo miałoby polegać, tzn. nie skonkretyzowała ww. szkody. Uzasadnienie zawiera jedynie ogólne stwierdzenie, że wykonanie zaskarżonej decyzji wiąże się z niebezpieczeństwem wyrządzenia szkody. Zatem wniosek strony nie może zostać uwzględniony.
Mając na uwadze powyższe, Sąd na podstawie art. 61 § 3 i 5 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji postanowienia.