Wniosek w przedmiocie odmowy stwierdzenia nabycia własności nieruchomości oraz wniosku Miasta [...] Prezydenta Miasta [...] o zawieszenie postępowania
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodnicząca Sędzia WSA Magdalena Durzyńska po rozpoznaniu w dniu 5 stycznia 2015r. na posiedzeniu niejawnym wniosku Miasta [...] - Prezydenta Miasta [...] o wstrzymanie wykonania decyzji Krajowej Komisji Uwłaszczeniowej z dnia [...] sierpnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nabycia własności nieruchomości oraz wniosku Miasta [...] Prezydenta Miasta [...] o zawieszenie postępowania postanawia 1. odmówić wstrzymania wykonania decyzji 2. oddalić wniosek o zawieszenie postępowania

Uzasadnienie

Krajowa Komisja Uwłaszczeniowa decyzją wydaną w dniu [...] sierpnia 2014 r. nr [...] utrzymała w mocy decyzję Wojewody [...] z dnia [...] maja 2012 r. nr [...], którą to decyzją odmówiono stwierdzenia nabycia przez miasto [...] z dniem [...] maja 1990 r. nieodpłatnie z mocy prawa własności nieruchomości Skarbu Państwa objętej księgą wieczystą nr [...].

Skargę na powyższą decyzję złożył Prezydent miasta [...], reprezentujący stronę postępowania. Jednocześnie wniósł on o wstrzymanie wykonania tej decyzji oraz o zawieszenie postępowania sądowoadministarcyjnego.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 - zwanej dalej ppsa) po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.

Instytucja wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji nie przesądza o słuszności zarzutów skargi, powołana została do tymczasowej ochrony przed negatywnymi i nieodwracalnymi skutkami, jakie mogłaby dla strony wywołać taka decyzja, zanim zostanie zbadana przez sąd administracyjny pod kątem legalności.

Rozpoznając przedmiotowy wniosek w ramach przesłanek z art. 61 § 3 ppsa stwierdzić należy, że nie zasługuje on na uwzględnienie. W pierwszej kolejności należy zauważyć, że w doktrynie i orzecznictwie sądowoadministracyjnym został utrwalony pogląd, iż przedmiotem udzielenia ochrony tymczasowej mogą być jedynie takie akty lub czynności, które nadają się do wykonania i wymagają wykonania. Przez pojęcie wykonania aktu administracyjnego należy rozumieć spowodowanie w sposób dobrowolny lub doprowadzenie w trybie egzekucji do takiego stanu rzeczy, który jest zgodny z rozstrzygnięciem zawartym w danym akcie.

Wobec tego nie każdy akt administracyjny kwalifikuje się do tak rozumianego wykonania, a co za tym idzie nie każdy wymaga wykonania. Nie kwalifikują się do wykonania te spośród aktów prawnych, które dla sprowadzenia stanu prawnego lub faktycznego w nim określonego nie wymagają czynności podmiotów uprawnionych. Zatem kwestia wykonania aktu administracyjnego dotyczy aktów zobowiązujących, ustalających dla ich adresatów nakazy lub zakazy określonego zachowania oraz aktów, na podstawie których określony podmiot uzyskuje równocześnie uprawnienie i mocą którego zostają na niego nałożone obowiązki.

W niniejszej sprawie przedmiotem skargi stała się decyzja odmawiająca stwierdzenia nabycia prawa własności nieruchomości w niej wskazanej. Nie istnieje zatem konieczność podejmowania jakichkolwiek działań w celu doprowadzenia do stanu zgodności stanu faktycznego z przedmiotową decyzją, albowiem nie spowodowała ona powstania po stronie skarżącej żadnego prawa lub obowiązku. Jako taka, decyzja ta nie nadaje się do wykonania, a więc nie ma możliwości zastosowania instytucji przewidzianej w art. 61 § 3 ppsa.

W ocenie Sądu nie znajduje także uzasadnienia wniosek skarżącej gminy o zawieszenie niniejszego postępowania sądowoadministracyjnego. W uzasadnieniu skargi wskazano, że aktualnie toczy się postępowanie o stwierdzenie nieważności decyzji z dnia [...] grudnia 1948r., w wyniku której Skarb Państwa nabył nieruchomość będącą przedmiotem kontrolowanego postępowania; nie podano jednak podstawy prawnej uzasadniającej zawieszenie postępowania a przedstawiony przez skarżącą gminę stan faktyczny w ocenie Sądu nie daje podstaw do zastosowania przez Sąd art. 125 § 1 pkt. 1 ppsa.

W związku z powyższymi argumentami Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie orzekł jak w sentencji postanowienia.

Strona 1/1