Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Gabriela Nowak (spr.) po rozpoznaniu w dniu 14 listopada 2014 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku A. A. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi A. A. na postanowienie Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie zawieszenia postępowania postanawia: odmówić przywrócenia terminu do wniesienia skargi.
Minister Infrastruktury i Rozwoju postanowieniem z dnia [...] r. nr [...], po rozpoznaniu zażalenia A. A., utrzymał w mocy postanowienie Wojewody [...] z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie zawieszenia postępowania.
A. A. w dniu 8 października 2014 r. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, za pośrednictwem organu, skargę na powyższe postanowienie. W skardze zawarł wniosek o przywrócenie terminu do jej wniesienia i wskazał, że o wydaniu przedmiotowego orzeczenia dowiedział się dopiero w dniu 3 października 2014 r. od siostry - J. A., która informację taką uzyskała podczas rozmowy telefonicznej z pracownikiem organu. Skarżący podał, że korespondencja organu zawierająca zaskarżone postanowienie była awizowana w dniu 8 sierpnia 2014 r. i znajdowała się w urzędzie pocztowym do dnia 22 sierpnia 2014 r. W tym natomiast czasie skarżący nie mógł korespondencji tej odebrać, bowiem w dniach [...] nie przebywał w Polsce, na dowód czego przedłożył fakturę za wycieczkę, bilet lotniczy i rachunek. Z powyższych przyczyn skarżący nie mógł w terminie wnieść skargi na przedmiotowe postanowienie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
W świetle postanowień zawartych w art. 86 i 87 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.), powoływanej dalej jako "P.p.s.a.", uchybiony termin należy przywrócić, jeżeli zostaną spełnione łącznie następujące przesłanki: strona wystąpi z wnioskiem o przywrócenie terminu w ciągu 7 dni od dnia ustania przyczyny uchybienia terminu dokonując jednocześnie czynności, dla której określony był termin, we wniosku zostaną uprawdopodobnione okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu, a uchybienie powoduje dla strony ujemne skutki w zakresie postępowania sądowego.
Zgodnie z powyższym jeżeli strona uchybiła terminowi, jego przywrócenie możliwe jest jedynie wówczas, gdy uchybienie terminu nastąpiło bez winy strony. W orzecznictwie i w literaturze prawniczej przyjmuje się, iż brak winy w uchybieniu terminu powinien być oceniany z uwzględnieniem wszystkich okoliczności konkretnej sprawy, w sposób uwzględniający obiektywny miernik staranności, jakiej można wymagać od strony dbającej należycie o własne interesy. Przywrócenie terminu ma charakter wyjątkowy i nie jest możliwe, gdy strona dopuściła się choćby lekkiego niedbalstwa.
W ocenie Sądu, skarżący nie uprawdopodobnił w przekonujący sposób okoliczności wskazujących na brak jego winy w uchybieniu terminu do wniesienia skargi na postanowienie Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [...] r., jak tego wymaga art. 87 § 2 P.p.s.a., bowiem w sprawie nie nastąpiły zdarzenia tego typu, których strona nie byłaby w stanie przezwyciężyć, nawet przy zachowaniu maksymalnej staranności, a które miały wpływ na uchybienie przez stronę terminowi. Skarżący podniósł bowiem, że nie miał możliwości odbioru ww. postanowienia organu z uwagi na fakt, że w okresie od [...] r. przebywał za granicą Polski. Jak wynika jednak z akt administracyjnych sprawy, korespondencja zawierająca zaskarżone postanowienie była dwukrotnie awizowana (I awizo - 8 sierpnia 2014 r., II awizo - 18 sierpnia 2014 r.), a następnie zwrócona została do organu niepodjęta w dniu 25 sierpnia 2014 r., a zatem dopiero trzy dni po powrocie skarżącego do Polski. Skarżący miał zatem możliwość odebrania przedmiotowej korespondencji, jak również przynajmniej poczynienia ustaleń, kto był jej nadawcą (informacje takie skarżący mógł uzyskać zarówno w urzędzie pocztowym dokonującym doręczenia przesyłki, jak również ze stron internetowych Poczty Polskiej, bowiem był on w posiadaniu numeru awizowanej korespondencji). Skarżący nie tylko jednak nie odebrał postanowienia organu z dnia 5 sierpnia 2014 r. w urzędzie pocztowym, jak również nie podjął nawet próby ustalenia, od kogo przedmiotowa przesyłka pochodziła. Ustaleń takich dokonała natomiast dopiero w dniu 3 października 2014 r. siostra skarżącego.
Ponadto, jak wynika z nadesłanych przez skarżącego do Sądu dokumentów, o terminie wyjazdu wiedział on przynajmniej w dniu 3 lipca 2014 r., kiedy to dokonano wpłaty zaliczki za wycieczkę, a tym samym na miesiąc przed wydaniem zaskarżonego postanowienia przez organ. Skoro zatem skarżący wiedział o zbliżającym się wyjeździe, mógł zawiadomić organ o swojej nieobecności i wnieść o niedoręczanie mu w tym okresie żadnej korespondencji.
Wskazać należy, że przywrócenie terminu może mieć miejsce jedynie wtedy, gdy jego uchybienie nastąpiło wskutek przeszkody, której strona nie mogła usunąć, nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku. Taka sytuacja, zdaniem Sądu, nie miała miejsca w niniejszej sprawie. Wyjazd na dużo wcześniej zaplanowaną wycieczkę i brak zawiadomienia organu o nieobecności w miejscu zamieszkania, jak również niepodjęcie awizowanej przesyłki, pomimo istnienia takiej możliwości, nie stanowi przesłanki wykluczającej winę strony w uchybieniu terminu do wniesienia skargi.
Mając powyższe na względzie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie na podstawie art. 86 § 1 P.p.s.a. postanowił jak w sentencji.