Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Elżbieta Sobielarska po rozpoznaniu w dniu 22 czerwca 2017 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku J. K., M. K., J. B., M. K., A. K., A. M., M. S., M. S., T. P., G. S., L. K., S. K., B. S., A. D., R. M., M. M., J. B., B. M. o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi w sprawie ze skargi J. K., M. K., J. B., M. K., A. K., A. M., M. S., M. S., T. P., G. S., L. K., S. K., B. S., A. D., R. M., M. M., J. B., B. M. na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia [...] grudnia 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji postanawia: odrzucić wniosek o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia
20 kwietnia 2017 r. odrzucił skargę na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia [...] grudnia 2016 r., nr [...], w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji z uwagi na nieuzupełnienie jej braków formalnych w zakreślonym terminie.
Pismami z dnia [...] maja 2017 r. (k.99 i k. 128 akt sądowych) skarżący wystąpili z wnioskiem o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi oraz złożyli zażalenie od powołanego wyżej postanowienia.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 85 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.), dalej jako: P.p.s.a., czynność w postępowaniu sądowym podjęta przez stronę po upływie terminu jest bezskuteczna. Stosownie do art. 86 i art. 87 P.p.s.a., uchybiony termin należy przywrócić, jeżeli zostaną spełnione łącznie następujące przesłanki: strona wystąpi z wnioskiem o przywrócenie terminu w ciągu siedmiu dni od dnia ustania przyczyny uchybienia terminu, dokonując jednocześnie czynności, dla której określony był termin, we wniosku zostaną uprawdopodobnione okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu, a uchybienie powoduje dla strony ujemne skutki w zakresie postępowania sądowego. W myśl art. 88 P.p.s.a. spóźniony lub z mocy ustawy niedopuszczalny wniosek o przywrócenie terminu sąd odrzuci na posiedzeniu niejawnym.
Wniosek o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi jest niedopuszczalny i podlega odrzuceniu. Niedopuszczalne jest bowiem jednoczesne wniesienie wniosku o przywrócenie terminu do dokonania określonej czynności procesowej oraz środka odwoławczego (zażalenia) na postanowienie odrzucające pismo procesowe z powodu uchybienia terminu dokonania tej czynności.
Podkreślenia wymaga, że w orzecznictwie sądowym ukształtowany jest pogląd, że czynności procesowe polegające na złożeniu środka zaskarżenia od orzeczenia wydanego na skutek uchybienia przez stronę terminowi i wniosku o przywrócenie terminu do dokonania czynności wykluczają się wzajemnie zarówno z powodu konkurencyjności zawartych w nich wniosków, zmierzających do wywołania przeciwstawnych skutków procesowych, ale i sprzeczności wewnętrznej ich podstaw. Wniosek o przywrócenie terminu jest oparty na twierdzeniu, że do uchybienia terminowi doszło, jednakże nastąpiło to bez winy strony, która w takim wniosku wskazuje przyczyny usprawiedliwiające to uchybienie. Natomiast środek zaskarżenia od orzeczenia wydanego na skutek uchybienia przez stronę terminowi do dokonania czynności procesowej jest oparty na twierdzeniu, że do uchybienia nie doszło, a sąd zajął w tej kwestii błędne stanowisko (por. postanowienia NSA: z dnia 17 sierpnia
2010 r., I GZ 280/10, z dnia 6 października 2015 r. sygn. akt II OZ 935/15; z dnia
25 lutego 2016 r. sygn. akt II OZ 197/16; z dnia 10 marca 2016 r. sygn. akt
II OZ 209/16; z dnia 6 lipca 2016 r. sygn. akt II OZ 709/16; orzeczenia dostępne na: http://orzeczenia.nsa.gov.pl). Identyczne stanowisko prezentowane jest w utrwalonym orzecznictwie Sądu Najwyższego (zob. postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 15 listopada 1999 r., II CZ 129/99, nie publ., z dnia 4 października 2001 r., I CZ 116/01, nie publ., z dnia 18 marca 2004 r., III CZ 10/04, nie publ., z dnia 23 lutego 2005 r., III CZ 124/04, nie publ., z dnia 22 kwietnia 2010 r., II CZ 11/10, nie publ., z dnia 17 października 2012 r., I CZ 123/12, nie publ., z dnia 17 listopada 2016 r., IV CZ 69/16, LEX nr 2180102).
Z akt rozpoznawanej sprawy wynika, że skarżący wnieśli jednocześnie wniosek o przywrócenie terminu do uzupełnienie braków formalnych skargi oraz zażalenie na postanowienie odrzucające skargę z powodu nieuzupełnienia jej braków formalnych w zakreślonym terminie. Jak wyżej wyjaśniono złożone środki procesowe (zażalenie i wniosek o przywrócenie terminu do dokonania czynności procesowej) wzajemnie się wykluczają zarówno z powodu konkurencyjności zawartych w nich wniosków zmierzających do wywołania przeciwstawnych skutków procesowych, jaki i sprzeczności wewnętrznej ich podstaw. Strona uzyska możliwość złożenia wniosku o przywrócenie terminu dopiero wówczas, gdy Naczelny Sąd Administracyjny orzeknie przedmiocie zażalenia na postanowienie sądu wojwódzkiego stwierdzające, że strona nie dokonała czynność procesowej w terminie przewidzianym dla jej dokonania. Podkreślić należy, że warunkiem koniecznym złożenia wniosku o przywrócenie terminu jest, aby termin do podjęcia czynności procesowej upłynął. W niniejszej sprawie siedmiodniowy terminy do złożenia wniosku o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi określony w art. 87 § 1 P.p.s.a. w dniu złożenia wniosku nie rozpoczął biegu. Zatem wniosek o przywrócenie terminu, jako przedwczesny, podlega odrzuceniu.
Z powyższych względów Sąd, na podstawie art. 88 P.p.s.a., postanowił jak w sentencji.