Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Anita Wielopolska-Fonfara po rozpoznaniu w dniu 31 marca 2015 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi [...] Sp. z o.o. w [...] na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] września 2014 r. nr [...] w przedmiocie : uchylenia decyzji w sprawie ustalenia opłaty adiacenckiej postanawia : odrzucić skargę [...] Sp. z o.o. w [...].
W dniu 12 grudnia 2014 r. (data stempla biura podawczego) do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wpłynęła skarga [...] Sp. z o.o. w [...] na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] września 2014 r. nr [...].
Zarządzeniem z dnia 15 stycznia 2015 r. wezwano stronę skarżącą do uiszczenia wpisu sądowego od skargi na ww. decyzję w kwocie 2.000,00 złotych (słownie dwa tysiące) złotych w terminie 7 dni, od daty doręczenia wezwania, pod rygorem odrzucenia skargi.
Z uwagi na zwrot przesyłki pocztowej zawierającej powyższe wezwanie z powodu wyprowadzenia się firmy oraz podanie przez pocztę nowego adresu przesyłkę przesłano ponownie na wskazany nowy adres.
Z akt sprawy wynika, że wezwanie do uiszczenia wpisu sądowego od skargi przesłane na nowy adres zostało doręczone stronie skarżącej w dniu 25 lutego 2015 r., a zatem termin do dokonania powyższej czynności upływał z dniem 4 marca 2015 r.
Po sprawdzeniu w dokumentach księgowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie dotyczących opłat sądowych ustalono, że nie zidentyfikowano wpłaty do niniejszej sprawy do dnia 24 marca 2015 r.
Zgodnie z art. 220 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.) skarga, skarga kasacyjna, zażalenie oraz skarga o wznowienie postępowania, od których pomimo wezwania nie został uiszczony należy wpis, podlegają odrzuceniu przez sąd.
Z akt sprawy wynika, że strona skarżąca nie wykonała zarządzenia Sądu z dnia 15 stycznia 2015 r., ponieważ nie uiściła wpisu sądowego od wniesionej skargi.
Wobec powyższego, z uwagi na dyspozycję art. 220 § 3 ww. ustawy, orzeczono jak w sentencji postanowienia.