Sprawa ze skargi na decyzję Ministra Skarbu Państwa w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Przemysław Żmich po rozpoznaniu w dniu 14 kwietnia 2015 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi R. D. na decyzję Ministra Skarbu Państwa z dnia [...] lipca 2014 r., nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji postanawia odrzucić skargę.

Uzasadnienie

R. D., pismem z dnia 1 grudnia 2014 r. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę wskazując, że jej przedmiotem jest decyzja Ministra Skarbu Państwa z dnia [...] lipca 2014 r., nr [...] utrzymująca w mocy decyzję Ministra Skarbu Państwa z dnia [...] stycznia 2013 r., nr [...].

Z uwagi na fakt, że w treści skargi skarżący podał jednocześnie "sygn. sprawy: [...]", wskazana w skardze decyzja z dnia [...] lipca 2014 r. stanowiła zaś decyzję organu pierwszej instancji niepodlegającą zaskarżeniu do sądu administracyjnego, pismem z dnia 5 lutego 2015 r., wezwano skarżącego do sprecyzowania skargi, poprzez jednoznaczne wskazanie czy jej przedmiotem jest decyzja Ministra Skarbu Państwa z dnia [...] lipca 2014 r., nr [...], czy też utrzymująca ją w mocy decyzja Ministra Skarbu Państwa z dnia [...] listopada 2014 r., nr [...], w terminie 7 dni, pod rygorem odrzucenia skargi. Skarżący został jednocześnie pouczony m.in. o treści art. 52 § 1 i § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.

Wezwanie doręczone zostało skarżącemu w dniu 9 lutego 2015 r. Termin do jego wykonania upływał zatem w dniu 16 lutego 2015 r. Mimo upływu wyznaczonego terminu wezwanie nie zostało wykonane.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Stosownie do treści art. 57 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), skarga wnoszona do wojewódzkiego sądu administracyjnego powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać: wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia, innego aktu lub czynności; oznaczenie organu, którego działania, bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania skarga dotyczy oraz określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego.

Stosownie natomiast do treści art. 52 § 1 i § 2 tej ustawy skargę do wojewódzkiego sądu administracyjnego można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że skargę wnosi prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek odwoławczy, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie.

Z powołanych regulacji wynika zatem, że przedmiotem skargi do wojewódzkiego sądu administracyjnego może być orzeczenie organu administracji publicznej (decyzja, postanowienie) wydane po rozpoznaniu stosownego środka zaskarżenia (zażalenie, odwołanie, wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy) służącego w danym postępowaniu administracyjnym. Skarga na decyzję wydaną w pierwszej instancji jest zaś niedopuszczalna i podlega odrzuceniu.

W rozpoznawanej sprawie skarżący w skardze z dnia [...] grudnia 2014 r. wskazał, że jej przedmiotem jest decyzja Ministra Skarbu Państwa z dnia [...] lipca 2014 r., stanowiąca decyzję wydaną w trybie nadzwyczajnym w pierwszej instancji, a więc decyzja niepodlegająca zaskarżeniu do sądu administracyjnego. Następnie, mimo stosownego wezwania z dnia 5 lutego 2015 r. zawierającego m.in. pouczenie o treści art. 52 § 1 i § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarżący nie wskazał innego niż podany wcześniej (tj. w skardze z dnia [...] grudnia 2014 r.) przedmiotu skargi. Tym samym stwierdzić należało, że wniesiona skarga jest niedopuszczalna i podlega odrzuceniu, wniesiona ona bowiem została na decyzję Ministra Skarbu Państwa z dnia [...] lipca 2014 r. wydaną w trybie nadzwyczajnym w pierwszej instancji.

W tej sytuacji Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie na mocy art. 58 § 1 pkt 6 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi postanowił jak w sentencji.

Strona 1/1