Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Bożena Marciniak po rozpoznaniu w dniu 25 lipca 2016 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku Z. K. i A. K. o przywrócenie terminu do uzupełnienia wpisu od skargi w sprawie ze skargi Z. K. i A. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] października 2015 r., nr [...] w przedmiocie odmowy przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności postanawia: odmówić przywrócenia terminu do uzupełnienia wpisu od skargi.
Pismem z dnia [...] grudnia 2015 r. Z. K. i A.K. (dalej: skarżący) wnieśli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] października 2015 r., nr [...] w przedmiocie odmowy przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności.
Pismem z dnia [...] stycznia 2015 r. pełnomocnik skarżących r.pr. Z.G. nadesłał informację o uiszczeniu wpisu sądowego od przedmiotowej skargi w kwocie [...] zł.
W związku z powyższym, Przewodnicząca Wydziału I zarządzeniem z dnia [...] marca 2016 r., wezwała skarżących do uzupełnienia solidarnie uiszczonego wpisu sądowego od skargi, o kwotę [...] zł. Jak wynika z akt sprawy powyższe zarządzenie odebrane zostało przez pełnomocnika skarżących w dniu [...] kwietnia 2016 r. (k-33 akt sądowych).
Z informacji uzyskanej z Oddziału Finansowo-Budżetowego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie (karta nr 34 akt sądowych) wynika, że skarżący uzupełnili brakujący wpis w kwocie [...] zł w dniu [...] kwietnia 2016 r., a więc po terminie, który upłynął z dniem [...] kwietnia 2016 r.
Postanowieniem z dnia [...] lutego 2016 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę Skarżącej.
Pismem z dnia [...] maja 2016 r. pełnomocnik skarżących złożył wniosek o przywrócenie terminu do uzupełnienia wpisu od skargi. W uzasadnieniu wniosku wskazał, że podobnie jak skarżący, których reprezentuje, jest emerytem, a opóźnienie w uzupełnieniu wpisu od skargi zostało spowodowane brakiem środków na jego koncie oraz przeoczeniem. Pełnomocnik zaznaczył też, że sprawę prowadzi na własny rachunek i pokrywa opłaty, gdyż jego klienci operują wyłącznie gotówką i mieszkają w dużej odległości od siebie. W piśmie z dnia [...] lipca 2016 r. pełnomocnik skarżących podkreślił, że sprawa zasługuje na pozytywne rozstrzygnięcie z uwagi na fakt braku jego płynności finansowej, nie związanej z klientami.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowił, co następuje:
Zgodnie z art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.), dalej: "p.p.s.a.", jeżeli strona uchybiła terminowi, jego przywrócenie możliwe jest jedynie wówczas, gdy uchybienie terminu nastąpiło bez winy strony. W judykaturze już od dawna przyjmuje się, iż brak winy w uchybieniu terminu powinien być oceniany z uwzględnieniem wszystkich okoliczności konkretnej sprawy, w sposób uwzględniający obiektywny miernik staranności, jakiej można wymagać od strony dbającej należycie o własne interesy i przy braniu pod uwagę także uchybień spowodowanych nawet lekkim niedbalstwem.
W ugruntowanym w tym zakresie orzecznictwie i literaturze przyjmuje się, że kryterium braku winy, jako przesłanki przywracającej termin do dokonania czynności w postępowaniu sądowym, wiąże się z obowiązkiem szczególnej staranności przy dokonaniu tej czynności. O braku winy w uchybieniu terminu można mówić jedynie wtedy, gdy strona nie mogła usunąć przeszkody nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku ( tak np. postanowienie NSA z dnia 2 października 2002 r., V SA 793/03). Do niezawinionych przyczyn uchybienia terminu zwykło zaliczać się okoliczności takie jak powódź, pożar, katastrofa, nagła choroba strony, jej przedstawiciela ustawowego lub pełnomocnika, która nie pozwala na wyręczenie się inną osobą. W przypadku choroby, przyjmuje się, że chodzi tylko o taką chorobę, która rzeczywiście uniemożliwiła stronie zachowanie terminu procesowego, wobec jej nagłego charakteru oraz niemożności wyręczenia się inną osobą.
W rozpoznawanej sprawie, działający w imieniu skarżących pełnomocnik, jako przyczynę uchybienia terminowi do uzupełnienia wpisu od skargi podał fakt bycia emerytem, a opóźnienie w uiszczeniu wpisu zostało spowodowane brakiem środków na jego koncie oraz przeoczeniem. Pełnomocnik sprawę prowadzi na własny rachunek i pokrywa opłaty, gdyż jego klienci operują wyłącznie gotówką i mieszkają w dużej odległości od siebie. Zdaniem pełnomocnika skarżących sprawa zasługuje na pozytywne rozstrzygnięcie z uwagi na fakt braku jego płynności finansowej, nie związanej z klientami.
W związku z powyższym w ocenie Sądu nie sposób uznać, iż strona skarżąca dołożyła wszelkich możliwych starań, aby dochować terminowi do uzupełnienia wpisu od skargi.
Ponadto pełnomocnik skarżących nie uprawdopodobnił w żaden sposób, że nie ponosi winy w uchybieniu terminu do uzupełnienia wpisu od skargi. Kwestia bycia emerytem, brak środków na koncie oraz przeoczenie nie mogą usprawiedliwiać uchybienia terminu do uzupełnienia wpisu od skargi, tym bardziej, że wezwanie do uzupełnienia wpisu zostało doręczone profesjonalnemu pełnomocnikowi.
W związku z tym, że zdaniem Sądu okoliczności podniesione przez stronę skarżącą, nie uprawdopodobniają braku winy w uchybieniu terminu do uzupełnienia wpisu od skargi, Sąd na podstawie art. 86 § 1 p.p.s.a orzekł, jak w sentencji postanowienia.