Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Przewodniczący: - Sędzia WSA Iwona Maciejuk po rozpoznaniu w dniu 21 czerwca 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku T. K. o przywrócenie terminu do uiszczenia wpisu od skargi na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] stycznia 2013 r., nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności orzeczenia postanawia - odmówić przywrócenia terminu do uiszczenia wpisu od skargi -
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 26 kwietnia 2013 r. sygn. akt I SA/Wa 451/13 odrzucił skargę T. K. na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] stycznia 2013 r., nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności orzeczenia o przejęciu na własność Skarbu Państwa gospodarstwa rolnego. Powodem odrzucenia skargi było nieuiszczenie przez stronę wpisu sądowego w wysokości 200 zł. Odpis zarządzenia wzywającego do uiszczenia wpisu od skargi został doręczony pełnomocnikowi skarżącej radcy prawnemu M. M. w dniu 25 marca 2013 r. w trybie przepisu art. 73 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
W dniu 16 maja 2013 r. odpis powyższego postanowienia został doręczony pełnomocnikowi skarżącej. W dniu 18 maja 2013 r. pełnomocnik skarżącej wniósł o przywrócenie terminu do uiszczenia wpisu od skargi. Podniósł, że nie zgadza się z twierdzeniem Sądu o doręczeniu mu w dniu 25 marca 2013 r. wezwania do uiszczenia wpisu od skargi. Oświadczył, iż nie mógł w w/w dacie pokwitować odbioru wezwania do uiszczenia wpisu, bowiem przebywał w tym czasie w C. na [...] w [...]. Przyjęcia przesyłki nie mógł również pokwitować nikt z domowników, gdyż jedyny domownik - żona K. M. była również w tym czasie w sanatorium. Pełnomocnik skarżącej nie ponosi winy w uchybieniu terminu do uiszczenia wpisu od skargi, gdyż o obowiązku tym nie wiedział. Zatem wniosek o przywrócenie terminu jest w pełni zasadny i zasługuje na uwzględnienie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Zgodnie z art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm., zwanej dalej P.p.s.a.), jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Stosownie natomiast do art. 87 § 1 powołanej ustawy, pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu.
Brak winy po stronie podmiotu dokonującego lub zamierzającego dokonać określonej czynności procesowej stanowi konieczną, a jednocześnie podstawową przesłankę przywrócenia terminu. Przywrócenie uchybionego terminu ma charakter wyjątkowy i może nastąpić jedynie wtedy gdy strona w sposób przekonujący zaprezentowaną argumentacją uprawdopodobni brak swojej winy, a przy tym wskaże, że niezależna od niej przyczyna istniała przez cały czas, aż do wniesienia prośby o przywrócenie terminu. W orzecznictwie sądowym można wskazać następujące przykłady okoliczności faktycznych, które nie uzasadniają braku winy w uchybieniu terminu np. dopuszczenie się choćby lekkiego niedbalstwa przez stronę (wyrok NSA z dnia 8 stycznia 2002 r. sygn. akt II SA/Wa 1329/01, niepubl.) zaniedbanie pracownika odpowiedzialnego za sprawy napływającej korespondencji w zakładzie osoby prawnej (wyrok NSA z dnia 9 marca 2000 r., sygn. akt I SA/Gd 1288/99, LEX nr 44331), niedostateczna staranność w prowadzeniu własnych spraw (postanowienie NSA z dnia 10 lutego 2000 r., SA/Sz 1117/99, niepubl.).