Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Sędzia WSA - Dariusz Chaciński po rozpoznaniu w dniu 17 stycznia 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi T. G. na czynność Dyrektora Centrum Pomocy Społecznej [...] w przedmiocie wywiadu środowiskowego postanawia: - odrzucić skargę -
Skarżąca T. G. reprezentowana przez pełnomocnika wyznaczonego z urzędu - adwokat V. A., w dniu 11 grudnia 2013 r. złożyła na podstawie art. 3 § 2 pkt 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270) skargę na czynność z zakresu administracji publicznej, przeprowadzoną przez Dyrektora jednostki budżetowej [...], jaką jest Centrum Pomocy Społecznej [...], polegającą na bezprawnym przybyciu w celu przeprowadzenia wywiadu środowiskowego w dniu 6 września 2013 r. przez pracownika Centrum Pomocy Społecznej. Jej zdaniem przeprowadzony wywiad środowiskowy dokonany został z naruszeniem art. 107 ust. 6 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej oraz z naruszeniem rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej w sprawie rodzinnego wywiadu środowiskowego z dnia 8 czerwca 2012 r. oraz przepisów kodeksu postępowania administracyjnego.
W uzasadnieniu swojej skargi skarżąca wskazała, iż większość wywiadów środowiskowych odbywała się dotychczas po wcześniejszym ustaleniu z nią daty, godziny i miejsca spotkania. Tymczasem w dniu 6 września 2013 r. doszło do zaskakującego i wywołującego jej oburzenie zdarzenia w postaci pojawienia się po godzinie 8 rano pracownika socjalnego dopytującego się o skarżącą. Skarżąca podniosła w swej skardze również, iż wywiad środowiskowy winien być przeprowadzany po powiadomieniu osoby, z którą ten wywiad ma się odbyć w miejscu jej pobytu. Tym samym, zdaniem skarżącej, w niniejszej sprawie doszło do samowolnego najścia jej przez pracownika Centrum Pomocy Społecznej, które odebrała jako ściganie jej jako przestępcy, naruszając tym samym jej dobra osobiste i wolność osobistą.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej odrzucenie względnie o jej oddalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Skarga T. G. jest niedopuszczalna.
Zgodnie z art. 3 § 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.) dalej powoływanej jako P.p.s.a. sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej, która obejmuje orzekanie w sprawach skarg na:
1) decyzje administracyjne;
2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;
3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie;
4) inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa;
4a) pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach;
5) akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej;
6) akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej;
7) akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego;