Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Przemysław Żmich po rozpoznaniu w dniu 14 kwietnia 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku A.F. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi A.F. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] kwietnia 2009 r., nr [...] w przedmiocie skierowania i umieszczenia w domu pomocy społecznej postanawia: odmówić przywrócenia terminu.
W dniu 15 lutego 2010 r. A.F. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] kwietnia 2009 r., nr [...] w przedmiocie skierowania i umieszczenia w domu pomocy społecznej. W uzasadnieniu podniósł, że w dniu 10 lutego 2010 r. otrzymał za pośrednictwem [...] Pomocy Rodzinie postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 stycznia 2010 r., sygn. akt I SA/Wa 2077/09 o odrzuceniu skargi A.F. na decyzję Prezydenta W. z dnia [...] października 2008 r., nr [...] w przedmiocie skierowania do domu pomocy społecznej. Wnioskodawca podał, że w dniu 30 kwietnia 2009 r. wniósł do Sądu skargę na decyzję Prezydenta W. z dnia [...] października 2008 r., nr [...]. A.F. zauważył, żer przedmiotem skargi winna być decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] kwietnia 2009 r., nr [...], która utrzymała w mocy wymienioną wyżej decyzję Prezydenta W. Wnioskodawca wskazał, że skarga została złożona w terminie, lecz została odrzucona z powodu niezachowania procedury wymaganej do jej wniesienia. A.F. zauważył, że nie posiada dostatecznych środków finansowych na zatrudnienie pełnomocnika toteż uchybienia formalne pozbawiły go prawa dochodzenia swoich racji przez Sądem. Podał, że jest osobą w podeszłym wieku, cierpiącą na [...], pozostał bez [...], skazany jest na [...], co przemawia za merytorycznym rozpatrzeniem skargi.
Sąd zauważa, że zgodnie z art. 88 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) - zwanej dalej Ppsa spóźniony wniosek o przywrócenie terminu sąd odrzuci na posiedzeniu niejawnym.
Stosownie zaś do treści art. 87 § 1 Ppsa pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu.
Zdaniem Sądu, w niniejszej sprawie warunek ten nie został spełniony.
Z akt sprawy wynika bowiem, że A.F. dowiedział się o tym, że skargę należy wnieść na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] kwietnia 2009 r., nr [...] z uzasadnienia postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 stycznia 2010 r., sygn. akt I SA/Wa 2077/09. Odpis tego orzeczenia wraz z uzasadnieniem wnioskodawca otrzymał w dniu 28 stycznia 2010 r., co potwierdza oświadczenie Z-cy Dyrektora [...] Pomocy Rodzinie złożone w piśmie z dnia 4 lutego 2010 r. oraz dołączone do tego pisma zwrotne potwierdzenie odbioru (k-157 i 159 akt sprawy o sygn. I SA/Wa 2077/09). Skarga na decyzję Kolegium z dnia [...] kwietnia 2009 r. została natomiast wniesiona przez wnioskodawcę osobiście w siedzibie organu w dniu 15 lutego 2010 r.
W tej sytuacji Sądu uznał, że wniosek o przywrócenie terminu został złożony z uchybieniem 7 - dniowego terminu, o którym mowa w art. 87 § 1 Ppsa, ponieważ termin ten rozpoczął swój bieg od dnia 29 stycznia 2010 r. (w dniu następnym po dniu dowiedzenia się przez A.F. o przyczynie uchybienia terminu). Termin ten zakończył bieg w dniu 4 lutego 2010 r. Wobec tego wniosek o przywrócenie terminu wniesiony do Sądu w dniu 15 lutego 2010 r. był spóźniony, a zatem należało go odrzucić.
Sąd nie dał wiary zawartemu we wniosku o przywrócenie terminu oświadczeniu A.F. o tym, że odpis postanowienia Sądu z dnia 20 stycznia 2010 r. otrzymał w dniu 10 lutego 2010 r. Ze znajdującego się w aktach sprawy o sygn. akt I SA/Wa 2077/09 zwrotnego potwierdzenia odbioru wynika, że wnioskodawca odebrał odpis postanowienia Sądu w dniu 28 stycznia 2010 r. i pokwitował to własnym podpisem. W ocenie Sądu nie ma wątpliwości, że jest to podpis wnioskodawcy. Do takiego twierdzenia uprawnia sposób podpisu przez A.F. pisma oznaczonego jako karta nr 90 widniejąca w aktach sądowych sygn. I SA/Wa 2077/09.
Z tego względu Sąd, na podstawie art. 88 Ppsa orzekł, jak w sentencji postanowienia