Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym Sędzia WSA Marta Kołtun - Kulik po rozpoznaniu w dniu 11 czerwca 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku B. P. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi B. P. na postanowienie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] stycznia 2013 r., nr [...] w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do złożenia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy postanawia: przywrócić termin do wniesienia skargi.
Postanowieniem z dnia [...] stycznia 2013 r., nr [...] (data doręczenia stronie skarżącej 14 stycznia 2013 r.) Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi odmówił przywrócenia terminu do złożenia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy zakończonej decyzją Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] listopada 2012 r., nr [...].
Skargę na w/w postanowienie z dnia [...] stycznia 2013 r. B. P. wniósł 26 lutego 2013 r. (data stempla pocztowego na kopercie, k-5 akt sądowych).
Postanowieniem z dnia 22 kwietnia 2013 r., sygn. akt I SA/Wa 548/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił w/w skargę B. P. jako wniesioną po terminie przewidzianym do wniesienia skargi tj. po 30 dniach od otrzymania skarżonego postanowienia. Powyższe postanowienie Sądu zostało skarżącemu skutecznie doręczone w dniu 26 kwietnia 2013 r.
Pismem z dnia 4 maja 2013 r. (data stempla pocztowego) B. P. złożył wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi na postanowienie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] stycznia 2013 r., nr [...].
W uzasadnieniu powyższego wniosku skarżący wskazał, że został nieprawidłowo pouczony o możliwości zaskarżenia doręczonego mu postanowienia i w związku z tym nie powinien ponosić negatywnych konsekwencji uchybienia terminu, które było efektem zastosowania się do błędnego pouczenia organu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
W świetle postanowień zawartych w art. 86 i 87 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270) uchybiony termin należy przywrócić, jeżeli zostaną spełnione łącznie następujące przesłanki: strona wystąpi z wnioskiem o przywrócenie terminu w ciągu 7 dni od dnia ustania przyczyny uchybienia terminu, dokonując jednocześnie czynność dla której określony był termin, we wniosku zostaną uprawdopodobnione okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu, a uchybienie powoduje dla strony ujemne skutki w zakresie postępowania sądowego.
Jak wynika z akt sprawy organ w postanowieniu z dnia [...] stycznia 2013 r. błędnie pouczył skarżącego o przysługującym mu prawie do złożenia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy do Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi w terminie 30 dni od daty doręczenia postanowienia, zamiast o skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, w terminie 30 dni od daty doręczenia rozstrzygnięcia. Powyższe zostało z urzędu sprostowane, w trybie art. 111 § 1a Kpa, postanowieniem z dnia [...] stycznia 2013 r., nr [...], jednak nie ma to wpływu na bieg terminu do wniesienia skargi do sądu administracyjnego.
Zgodnie natomiast z art. 112 w zw. z art. 126 Kpa, błędne pouczenie w postanowieniu co do prawa odwołania albo wniesienia powództwa do sądu powszechnego lub skargi do sądu administracyjnego nie może szkodzić stronie, która zastosowała się do tego pouczenia.
W rozpatrywanej sprawie należy uznać, że skarżący został nieprawidłowo pouczony o możliwości zaskarżenia doręczonego mu postanowienia, a więc, że nie powinien ponosić negatywnych konsekwencji uchybienia terminu, które było efektem zastosowania się do błędnego pouczenia.
Zastosowanie jednak przepisu art. 112 Kpa nie może powodować, że błędnie pouczona strona podlegać będzie innym niż pozostali uczestnicy obrotu prawnego rygorom związanym z terminami wnoszenia skarg, odwołań czy też powództw. Wykładnia taka prowadziłaby do niedopuszczalnej sytuacji, w której błędne pouczenie organu wyłączałoby zastosowanie przepisu ustawy. Oznacza to, że art. 112 Kpa stanowi dla błędnie pouczonej strony gwarancję skutecznego uchylenia się od skutków uchybienia terminu stanowiącego skutek zastosowania się do błędnego pouczenia, ale przy zastosowaniu środków prawnych przewidzianych w danym postępowaniu, pozwalających na uniknięcie negatywnych konsekwencji uchybienia terminu.
W niniejszej sprawie zostało wykazane, że zaistniały wszystkie wskazane wyżej przesłanki do przywrócenia uchybionego terminu.
Z powyższych względów, na podstawie art. 86 § 1 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, postanowiono jak w sentencji.