Starszy Referendarz Sądowy Aneta Wirkowska Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie po rozpoznaniu w dniu 21 września 2018 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku adwokata J. G. o przyznanie wynagrodzenia z tytułu nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w sprawie ze skargi T. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] lutego 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania specjalnego zasiłku celowego postanawia przyznać ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz adwokata J. G., tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu kwotę 221,40 (dwieście dwadzieścia jeden 40/100) złotych, w tym tytułem opłaty kwotę 180 (sto osiemdziesiąt) złotych, tytułem 23% podatku od towarów i usług kwotę 41,40 (czterdzieści jeden 40/100) złotych.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 27 października 2016 r. sygn. akt I SA/Wa 551/16 oddalił skargę T. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] lutego 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania specjalnego zasiłku celowego.
Postanowieniem z dnia 18 listopada 2016 r. przyznano wyznaczonemu z urzędu pełnomocnikowi skarżącej wynagrodzenie z tytułu nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w postępowaniu przed sądem pierwszej instancji.
W dniu 3 stycznia 2017 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wpłynęła skarga kasacyjna od powyższego wyroku, sporządzona przez wyznaczonego z urzędu pełnomocnika skarżącej. Pełnomocnik wniósł jednocześnie o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w postępowaniu kasacyjnym, które nie zostały opłacone ani w całości ani w części. Wniosek powtórzony został w piśmie z dnia 10 września 2018 r. po rozpoznaniu przez NSA w dniu 8 czerwca 2018 r. złożonej skargi kasacyjnej.
W tym stanie sprawy stwierdzono, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 250 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r. poz. 1302) wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Szczegółowe zasady ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata ustanowionego z urzędu reguluje stosowne rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości. W niniejszej sprawie jest to rozporządzenie z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. z 2016 r. poz. 1714), które weszło w życie w dniu 2 listopada 2016 r.
Stosownie do treści z § 2 pkt 1 i 2 tego rozporządzenia, koszty nieopłaconej pomocy prawnej ponoszone przez Skarb Państwa obejmują opłatę ustaloną zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia oraz niezbędne i udokumentowane wydatki adwokata.
Wniosek o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, w myśl § 3 rozporządzenia, zawiera oświadczenie, że opłata nie została zapłacona w całości lub w części.
Zgodnie z § 4 ust. 1 tego rozporządzenia, opłatę ustala się w wysokości określonej w rozdziałach 2-4, przy czym nie może ona przekraczać wartości przedmiotu sprawy.
Stosownie do treści § 4 ust. 3 powołanego rozporządzenia, opłatę, o której mowa w ust. 1, podwyższa się o kwotę podatku od towarów i usług wyliczoną według stawki podatku obowiązującej dla tego rodzaju czynności na podstawie przepisów o podatku od towarów i usług.
W myśl § 21 ust. 1 pkt 2 lit. a tego rozporządzenia opłaty za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej oraz udział w rozprawie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym wynoszą 75% opłaty określonej w pkt 1, a jeżeli w drugiej instancji sprawy nie prowadził ten sam adwokat - 100% tej opłaty, w obu przypadkach nie mniej niż 120 zł.
Opłata w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w pierwszej instancji w sprawie, w której przedmiotem zaskarżenia nie jest należność pieniężna bądź decyzja lub postanowienie Urzędu Patentowego, wynosi natomiast 240 zł (§ 21 ust. 1 pkt 1 lit. c rozporządzenia).
Jak wynika z akt sprawy ustanowiony z urzędu pełnomocnik sporządził skargę kasacyjną od wyroku z dnia 27 października 2016 r. oraz uczestniczył rozprawie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym. Złożony wniosek zawiera oświadczenie, o którym mowa w § 3 powołanego rozporządzenia. Zaistniały zatem przesłanki uzasadniające uwzględnienie złożonego wniosku.
Mając na uwadze treść powołanych wyżej przepisów, uwzględniając charakter sprawy, nakład pracy pełnomocnika oraz jego wkład w przyczynienie się do jej wyjaśnienia i rozstrzygnięcia, a także fakt, że pełnomocnik prowadził sprawę w pierwszej instancji, postanowiono przyznać wyznaczonemu z urzędu pełnomocnikowi wynagrodzenie za dokonaną czynność w wysokości 180 zł, podwyższone o stosowną stawkę podatku od towarów i usług obowiązującą w dniu orzekania.
W świetle powyższego w oparciu o powołane wyżej przepisy oraz art. 258 § 2 pkt 8 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi postanowiono jak w sentencji.