Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Gabriela Nowak po rozpoznaniu w dniu 23 listopada 2017 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi K. K., D. K. i M. K. na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia [...] stycznia 2017 r., nr [...], w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji postanawia: przyznać kuratorowi M. K., pracownikowi Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem wynagrodzenia dla kuratora ustanowionego dla nieznanego z miejsca pobytu uczestnika postępowania M. S.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 18 września 2017 r., sygn. akt I SA/Wa 576/17, ustanowił dla nieznanego z miejsca pobytu M. S., kuratora w osobie M. K., pracownika Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie.
Z wnioskiem o ustanowienie kuratora dla uczestnika postępowania M. S. wystąpiła strona skarżąca K. K., D. K. i M. K., reprezentowana przez radcę prawnego A. S. (k. 45). Wpłacono zaliczkę w łącznej wysokości 240 zł na pokrycie wydatków związanych z ustanowieniem kuratora (k. 74).
Ustanowiony kurator brał udział w postępowaniu sądowoadministracyjnym stawiając się na rozprawie w dniu 26 października 2017 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 213 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm., dalej "p.p.s.a."), do wydatków zalicza się należności kuratorów.
W myśl § 1 ust. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 13 listopada 2013 r. w sprawie określenia wysokości wynagrodzenia i zwrotu wydatków poniesionych przez kuratorów ustanowionych w sprawie cywilnej (Dz.U. z 2013 r., poz. 1476, dalej "rozporządzeniem"), wysokość wynagrodzenia kuratora ustanowionego dla strony w sprawie cywilnej, nie może przekraczać stawek minimalnych przewidzianych przepisami określającymi opłaty za czynności adwokackie. Stosownie do § 1 ust. 2 rozporządzenia wysokość stawek minimalnych w sprawach nieokreślonych w przepisach, o których mowa w ust. 1, ustala się, przyjmując za podstawę stawkę w sprawach o najbardziej zbliżonym rodzaju.
W realiach niniejszej sprawy opłaty za czynności adwokackie reguluje rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz.U. z 2013 r., poz. 461). Zgodnie z § 18 ust. 1 pkt 1 lit. c powołanego rozporządzenia, stawka minimalna wynosi w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w pierwszej instancji w sprawie, w której przedmiotem zaskarżenia nie jest należność pieniężna bądź decyzja lub postanowienie Urzędu Patentowego - 240 zł.
W związku z powyższym orzeczono, jak w sentencji na podstawie art. 213 pkt 1 p.p.s.a. w zw. z § 1 ust. 1 i 2 rozporządzenia i § 18 ust. 1 pkt 1 lit. c rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r.