Referendarz Sądowy Aneta Wirkowska Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie po rozpoznaniu w dniu 20 kwietnia 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku adwokata S.M. o przyznanie wynagrodzenia z tytułu nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w sprawie ze skargi J.M. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] listopada 2007 r., nr [...] w przedmiocie wywłaszczenia nieruchomości i odszkodowania postanawia przyznać ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz adwokata S.M., tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu kwotę 219,60 (dwieście dziewiętnaście 60/100) złotych, w tym: tytułem opłaty kwotę 180 (sto osiemdziesiąt) złotych, tytułem 22% podatku od towarów i usług kwotę 39,60 (trzydzieści dziewięć 60/100) złotych.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 3 lutego 2009 r., sygn. akt I SA/Wa 59/08 oddalił skargę J.M. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] listopada 2007 r., nr [...] w przedmiocie wywłaszczenia nieruchomości i odszkodowania. Jednocześnie Sąd przyznał na rzecz wyznaczonego z urzędu pełnomocnika skarżącego - adwokata S.M. - koszty nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.
W dniu 8 kwietnia 2009 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wpłynęła skarga kasacyjna od powyższego wyroku z dnia 3 lutego 2009. Na rozprawie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym przeprowadzonej w dniu 15 marca 2010 r. pełnomocnik skarżącego wystąpił z wnioskiem o zasądzenie kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu, oświadczając jednocześnie, że koszty te nie zostały opłacone w całości ani w części.
W tym stanie sprawy stwierdzono, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Szczegółowe zasady ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata ustanowionego z urzędu reguluje rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1348 ze zm.). Stosownie do treści § 18 ust. 1 pkt 2 lit. a tego rozporządzenia stawka minimalna za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej oraz udział w rozprawie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym wynosi 75% stawki minimalnej określonej w pkt 1, a jeżeli w drugiej instancji nie prowadził sprawy ten sam adwokat - 100% tej stawki, w obu przypadkach nie mniej niż 120 zł. W myśl zaś § 2 ust. 3 rozporządzenia opłaty za czynności adwokata ustanowionego z urzędu podwyższa się o stawkę podatku od towarów i usług przewidzianą dla tego rodzaju czynności w przepisach o podatku od towarów i usług, obowiązującą w dniu orzekania o tych opłatach. Wniosek o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, stosownie do § 20 rozporządzenia, powinien ponadto zawierać oświadczenie, że opłaty nie zostały zapłacone w całości lub w części.
W rozpoznawanej sprawie ustanowiony z urzędu pełnomocnik sporządził i wniósł skargę kasacyjną od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 3 lutego 2009 r., a następnie uczestniczył w dniu 15 marca 2010 r. w rozprawie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym. Wniosek o przyznanie wynagrodzenia z tytułu nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu zawiera ponadto oświadczenie, o którym mowa w § 20 rozporządzenia z dnia 28 września 2002 r. W tej sytuacji uznać należy, że w sprawie zaistniały przesłanki uzasadniające uwzględnienie złożonego wniosku.
Mając powyższe na uwadze w oparciu o powołane wyżej przepisy oraz art. 258 § 2 pkt 8 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi postanowiono jak w sentencji.