Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elżbieta Sobielarska (spr.) po rozpoznaniu w dniu 26 maja 2010 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku Agencji [...] o przywrócenie terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi Agencji [...] na postanowienie Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] stycznia 2010 r., nr [...] w przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminu do wniesienia odwołania postanawia odmówić przywrócenia terminu do wniesienia skargi
W dniu 10 marca 2010 r. Agencja [...] wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie za pośrednictwem organu skargę na postanowienie Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] stycznia 2010 r., nr [...] w przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminu do wniesienia odwołania wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do wniesienia skargi.
W uzasadnieniu wniosku strona skarżąca podniosła, że po otrzymaniu postanowienia stwierdzającego uchybienie terminu do wniesienia odwołania podjęła czynności mające na celu wyjaśnienie okoliczności wysłania odwołania dzień po terminie. Dopiero w dniu 4 marca 2010 r. wpłynęła do Agencji odpowiedź Poczty Polskiej wyjaśniająca, iż list A. [...] w P. (zawierający odwołanie) z uwagi na wzmożoną ilość korespondencji mógł zostać włączony do obiegu dopiero w dniu następnym po pozostawieniu przesyłki w urzędzie pocztowym, tj. [...] grudnia 2009 r. Ponadto wskazano, że procedura kancelarii powoduje dostarczenie pism do pracownika prowadzącego sprawę pod kątem merytorycznym w terminie dwóch - trzech dni od daty wpływu korespondencji do Agencji, co w przedmiotowej sprawie uniemożliwiło wysłanie skargi w zakreślonym terminie 30 dni.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z postanowieniami zawartymi w art. 86 i art. 87 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm.) uchybiony termin należy przywrócić, jeżeli zostaną spełnione łącznie następujące przesłanki: 1) strona wystąpi z wnioskiem o przywrócenie terminu, 2) wniosek ten zostanie wniesiony w terminie 7 dni od dnia ustania przyczyny uchybienia terminu, 3) jednocześnie z wniesieniem wniosku zostanie dopełniona czynność, dla której określony był termin, 4) we wniosku zostaną uprawdopodobnione okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu, 5) powstanie ujemnych dla strony skutków w zakresie postępowania sądowego (art. 86 § 2).
Ratio legis instytucji przywrócenia terminu stanowi ochrona stron postępowania przed negatywnymi skutkami w zakresie postępowania sądowego, w przypadku braku winy w niedokonaniu w terminie czynności procesowej. Zatem jedną z zasadniczych przesłanek warunkujących uwzględnienie wniosku o przywrócenie terminu jest uprawdopodobnienie przez wnioskodawcę braku winy w uchybieniu terminowi.
Aby uprawdopodobnić okoliczności uzasadniające wniosek o przywrócenie terminu, strona powinna uwiarygodnić swoją staranność przy prowadzeniu własnych spraw, jak również fakt, że przeszkoda, która spowodowała niedotrzymanie terminu była od niej niezależna. O braku winy w niedopełnieniu obowiązku zachowania terminu do dokonania czynności procesowej można zatem mówić tylko w przypadku stwierdzenia, że dopełnienie obowiązku stało się niemożliwe z powodu przeszkody niedającej się przezwyciężyć (por. postanowienie NSA z dnia 15 grudnia 2004 r., sygn. akt OZ 809/04, niepubl.). Chodzi więc o wskazanie takich okoliczności, których wystąpienie nie leżało po stronie skarżącego, a uniemożliwiło mu dopełnienie czynności procesowej w terminie. Przy ocenie braku winy przyjmuje się obiektywny miernik staranności, jakiej można wymagać od strony dbającej należycie o własne interesy, przy uwzględnieniu uchybień spowodowanych nawet lekkim niedbalstwem.