Wniosek w przedmiocie odmowy przyznania zasiłku rodzinnego
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Ewa Dzbeńska (spr.) po rozpoznaniu w dniu 3 grudnia 2007 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku A. O. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi A. O. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] stycznia 2007 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania zasiłku rodzinnego postanawia: odmówić przywrócenia terminu do wniesienia skargi.

Inne orzeczenia o symbolu:
6329 Inne o symbolu podstawowym 632
Inne orzeczenia z hasłem:
Przywrócenie terminu
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze
Uzasadnienie

W dniu 5 kwietnia 2007 r. A. O. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] stycznia 2007 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania zasiłku rodzinnego, wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do jej wniesienia.

Postanowieniem z dnia 21 maja 2007 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odmówił przywrócenia terminu do wniesienia skargi z uwagi na nieuprawdopodobnienie okoliczności wskazujących na brak winy w jego uchybieniu. Na skutek zażalenia A. O. Naczelny Sąd Administracyjny uchylił zaskarżone postanowienie i przekazał sprawę Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania wskazując, że brak przytoczenia przez stronę okoliczności uzasadniających przyjęcie braku winy w uchybieniu terminowi stanowi brak formalny, który powinien zostać usunięty w drodze wezwania strony do uzupełnienia braków pisma, pod rygorem pozostawienia pisma bez rozpoznania.

W związku z powyższym, ponownie rozpoznając sprawę, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie pismem z dnia 5 listopada 2007 r. zwrócił się do pełnomocnika z urzędu A. O. - adw. M. D. o wskazanie okoliczności, które uprawdopodabniają brak winy skarżącej w uchybieniu terminu do wniesienia skargi oraz nadesłanie wszelkich dokumentów ten fakt potwierdzających.

W odpowiedzi na wezwanie Sądu w piśmie z dnia 19 listopada 2007 r. pełnomocnik skarżącej podniósł, że powodem uchybienia terminu był brak zrozumienia pouczenia zawartego w treści decyzji, bowiem zawarte pod jej uzasadnieniem stwierdzenie, że decyzja jest ostateczna skarżąca odczytała jako brak możliwości odwołania się. Ponadto A. O. w okresie od wydania decyzji do jej zaskarżenia spodziewała się dziecka i nie była osobą w pełni mobilną.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Stosownie do treści art. 86 i art. 87 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm.) uchybiony termin należy przywrócić, jeżeli zostaną spełnione łącznie następujące przesłanki: strona wystąpi z wnioskiem o przywrócenie terminu w ciągu 7 dni od dnia ustania przyczyny uchybienia terminu, dokonując jednocześnie czynności, dla której określony był termin, we wniosku zostaną uprawdopodobnione okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu, a uchybienie powoduje dla strony ujemne skutki w zakresie postępowania sądowego. W sytuacji gdy którakolwiek z wymienionych wyżej przesłanek nie zostanie spełniona brak jest możliwości uwzględnienia wniosku.

Zgodnie natomiast z orzecznictwem Naczelnego Sądu Administracyjnego (vide postanowienie z 15.12.2004 r., OZ 809/04) kryterium braku winy, jako przesłanka przywrócenia terminu, wiąże się z obowiązkiem strony do zachowania szczególnej staranności przy prowadzeniu własnych spraw. O braku winy w niedopełnieniu obowiązku zachowania terminu do dokonania czynności procesowej można zatem mówić tylko w przypadku stwierdzenia, że dopełnienie obowiązku stało się niemożliwe z powodu przeszkody nie dającej się przezwyciężyć. Chodziło więc o wskazanie takich okoliczności, których wystąpienie nie leżało po stronie skarżącej, a uniemożliwiło jej dopełnienie czynności procesowej w terminie.

Stwierdzić należy, że okoliczności wskazane przez skarżącą jako powody uchybienia terminu do złożenia skargi nie mogły być uznane za nadzwyczajne przeszkody, których przy dołożeniu należytej staranności nie mogła przezwyciężyć. W żadnym wypadku nie można za taką przeszkodę uznać nieprzeczytania pouczenia zawartego w zaskarżonej decyzji, w którym A. O. w sposób jasny i jednoznaczny została pouczona, że przysługuje jej prawo zaskarżenia tego rozstrzygnięcia do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. Równocześnie stronę wyraźnie poinformowano o trzydziestodniowym terminie wynikającym z art. 53 § 1 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Również fakt, że skarżąca w okresie pomiędzy wydaniem decyzji a jej zaskarżeniem była w ciąży nie może stanowić okoliczności uzasadniających przywrócenie terminu.

W rezultacie nie sposób zgodzić się aby wnioskująca uprawdopodobniła w sposób wystarczająco wiarygodny, że uchybiła terminowi na skutek przeszkody, której nie mogła przezwyciężyć.

Mając powyższe na uwadze Sąd na podstawie art. 87 § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzekł, jak w sentencji.

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
6329 Inne o symbolu podstawowym 632
Inne orzeczenia z hasłem:
Przywrócenie terminu
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze