Referendarz Sądowy Aneta Wirkowska Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie po rozpoznaniu w dniu 28 września 2012 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku adwokata A. M. o przyznanie wynagrodzenia z tytułu nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w sprawie ze skargi M. R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] lutego 2012 r., nr [...] w przedmiocie ustalenia opłaty za pobyt w pogotowiu opiekuńczym postanawia przyznać ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz adwokata A. M., tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu kwotę 147,60 (sto czterdzieści siedem 60/100) złotych, w tym tytułem opłaty kwotę 120 (sto dwadzieścia) złotych, tytułem 23% podatku od towarów i usług kwotę 27,60 (dwadzieścia siedem 60/100) złotych.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, postanowieniem z dnia 21 czerwca 2012 r., sygn. akt I SA/Wa 743/12 odrzucił skargę M. R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] lutego 2012 r., nr [...] w przedmiocie ustalenia opłaty za pobyt w pogotowiu opiekuńczym.
W dniu [...] września 2012 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wpłynęło pismo z dnia [...] września 2012 r., w którym wyznaczony z urzędu pełnomocnik skarżącej, poinformował, że nie znalazł podstaw do wniesienia wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej oraz skargi kasacyjnej w niniejszej sprawie. Stosowna opinia przesłana została skarżącej. Jednoczenie pełnomocnik wniósł o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu oświadczając, że koszty te nie zostały zapłacone ani w całości ani w części.
W tym stanie sprawy stwierdzono, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270) wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Szczegółowe zasady ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata ustanowionego z urzędu reguluje rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1348 ze zm.).
Stosownie do treści § 18 ust. 1 pkt 2 lit. b tego rozporządzenia stawka minimalna za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej albo za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej wynosi 50% stawki minimalnej określonej w pkt 1, a jeżeli nie prowadził sprawy ten sam adwokat w drugiej instancji - 75% tej stawki, w obu przypadkach nie mniej niż 120 zł. W myśl zaś § 2 ust. 3 rozporządzenia opłaty za czynności adwokata ustanowionego z urzędu podwyższa się o stawkę podatku od towarów i usług przewidzianą dla tego rodzaju czynności w przepisach o podatku od towarów i usług, obowiązującą w dniu orzekania o tych opłatach.
Stosownie ponadto do § 20 rozporządzenia wniosek o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, powinien zawierać oświadczenie, że opłaty nie zostały zapłacone w całości lub w części.
Jak wynika z akt sądowych sprawy ustanowiony z urzędu pełnomocnik skarżącej sporządził opinię o braku podstaw prawnych do wniesienia środka zaskarżenia w przedmiotowej sprawie. Wniosek o przyznanie wynagrodzenia z tytułu nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu zawiera ponadto oświadczenie, o którym mowa w § 20 rozporządzenia z dnia 28 września 2002 r. W tej sytuacji uznać należy, że w sprawie zaistniały przesłanki uzasadniające przyznanie wynagrodzenia według stawki określonej w § 18 ust. 1 pkt 2 lit. b powołanego rozporządzenia (120 zł), podwyższonego o stawkę podatku od towarów i usług obowiązującą w dniu orzekania.
Mając powyższe na uwadze w oparciu o powołane wyżej przepisy oraz art. 258 § 2 pkt 8 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi postanowiono jak w sentencji.